Skrót PODD od kilku lat coraz częściej pojawia się w polskiej dyskusji o komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) z osobami ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi (CCN). Czym jednak dokładnie jest PODD? Czym to podejście i ta metoda AAC różnią się od innych?
Rodzice, którzy przychodzą do specjalistów ze swoim dzieckiem z niepełnosprawnością lub w spektrum autyzmu, zasadniczo potrzebują od nich dwóch rzeczy: akceptacji i wzmocnienia swoich rodzicielskich kompetencji. W relacjach specjalista–rodzic chodzi o to, żeby rodzic miał doświadczenie siebie jako tego, który potrafi dać swojemu dziecku wszystko, co najlepsze. Z perspektywy specjalisty droga do takiego stanu rzeczy prowadzi poprzez akceptujące wysłuchanie, wysokie kompetencje do pracy z dzieckiem oraz profesjonalną umiejętność instruowania rodziców. Jak zatem działać, aby zbudować efektywną współpracę?
Kontynuowanie reformy ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży ma ogromny sens, ponieważ w kryzysie psychicznym zapewni im dostęp do opieki z poszanowaniem ich godności i indywidualności. W wielu przypadkach wystarczy wsparcie specjalistów ochrony zdrowia psychicznego. Jednak z mojego doświadczenia wynika, że skoordynowanie działań stanowi podstawę sukcesu w niesieniu pomocy. Na przykładzie 17-letniego chłopca z zespołem Aspergera (ZA) przedstawię, jakie znaczenie w procesie terapeutycznym odgrywa współpraca między instytucjami i osobami, które je reprezentują.
Najczęściej pierwsze niepokojące sygnały, na które rodzic zwraca uwagę, to brak rozwoju mowy, brak reakcji na imię, ubogi afekt mimiczny. Takie niepokojące zachowania wyznaczają ścieżkę do podjęcia poszukiwań pomocy dla dziecka. Jakie jest postępowanie diagnostyczne i jakie są możliwe formy wsparcia dziecka, u którego występuje podejrzenie zaburzeń ASD?
W planowaniu i realizacji wsparcia dla podopiecznych bardzo istotne jest zrozumienie sytuacji emocjonalnej rodziców oraz ich stylu radzenia sobie ze stresem. Uwzględnienie tych czynników w procesie terapii pozwoli nam na efektywne i długotrwałe oddziaływania terapeutyczne. Na przykładzie 4-letniego Adasia pokazujemy, jak istotne jest zaufanie i zrozumienie. Jak pracować z rodzicem, aby niemożliwe stało się możliwe?
Jak efektywnie wprowadzać w szkole ideę edukacji włączającej? Dyrektor szkoły w Łajskach, Marek Tarwacki, przedstawia dobre praktyki ze swojej placówki.
Rzadko zdarza się, aby uczeń niemówiący, wymagający wsparcia we wszystkich czynnościach stał się uczniem szkoły ogólnodostępnej z oddziałami integracyjnymi. Ale w przypadku bohatera tego artykułu tak właśnie było. Swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami związanymi z przebiegiem edukacji włączającej podzielili się nauczyciel Janusz Puchałka, Michał oraz jego tata.
Współpraca z rodzicami uczniów i podopiecznych to temat, który leży na sercu prawdopodobnie każdemu nauczycielowi, opiekunowi czy terapeucie. Jest to szczególnie ważne w momencie pracy zdalnej. Jak zachęcić rodziców do podjęcia działań, które mają pomóc opanować trudne zachowania na terenie domu? Za pomocą jakich mechanizmów wypracować z rodzicem wspólny system pracy?
W tym artykule chciałabym przybliżyć środowisko i realia, w jakich znajduje się dziecko na Oddziale Intensywnej Terapii Noworodka (ITN). Myślę, że mają one ogromny wpływ na jego późniejsze funkcjonowanie i odnalezienie się w grupie i społeczeństwie. Ponieważ mam możliwość obserwować rozwój pacjentów także w domu, chciałabym podzielić się z Państwem moimi spostrzeżeniami.
Oczekiwania rodziców nie raz mijają się z tym, co faktycznie powinno osiągnąć dziecko, by być samodzielnym i dobrze funkcjonującym społecznie człowiekiem, a idąc o krok dalej – te oczekiwania często nie współgrają z możliwościami, a także preferencjami ucznia. Jak rozmawiać z rodzicem, aby pokazać mu to, co jest najistotniejsze i zaprocentuje w dorosłości?
Praca zawodowa to jeden z najtrudniejszych, a zarazem najważniejszych obszarów życia dla osób w spektrum autyzmu. Osoby z zespołem Aspergera (ZA) są grupą niezwykle zaangażowanych, produktywnych i kompetentnych pracowników, jednak ze względu na stereotypy, brak wiedzy wśród pracodawców oraz niedostosowane stanowiska pracy borykają się z ogromnymi trudnościami na rynku pracy. Przejście z etapu edukacji na rynek pracy jest szczególnie trudnym momentem dla osób z ZA, a poszukiwanie pierwszej pracy często wiąże się z silnym stresem.
Jak pracować z ojcem niepełnosprawnego dziecka? Jak pedagog specjalny może pomóc mu przejść przez wszystkie fazy procesu przystosowania się do nowej sytuacji?
