Diagnoza kompetencji w zakresie mowy i komunikacji dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu to proces wielopłaszczyznowy. Deficyty występują nie tylko w zakresie nabywania systemu językowego, rozumienia i nadawania mowy, ale przede wszystkim w sferze komunikowania się i pragmatycznego użycia języka w sytuacjach społecznych. W trakcie diagnozy umiejętności komunikacyjnych musimy ustalić zakres komunikatów werbalnych i niewerbalnych używanych przez dziecko, ich stopień złożoności, częstotliwość prób komunikacyjnych oraz ich funkcje. Obserwujemy, czy dziecko rekompensuje deficyty w komunikacji werbalnej komunikacją niewerbalną oraz w jaki sposób reaguje na próby komunikacyjne podejmowane przez innych. Trzeba również zwrócić uwagę na czynniki, które są fundamentem dla rozwoju mowy i komunikowania się, takie jak umiejętności kluczowe (wspólne pole uwagi, reagowanie na imię, naśladowanie, zabawa symboliczna) czy teoria umysłu.
Autor: Eliza Dziubak
Logopeda, neurologopeda, oligofrenopedagog, terapeuta SAZ, terapeuta osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu z ponad dwudziestoletnim stażem. Doświadczenie zdobywała w placówkach edukacyjnych, obecnie prowadzi Gabinet Terapii Mowy i Komunikacji, gdzie zajmuje się diagnozą i terapią dzieci z opóźnionym lub zaburzonym rozwojem mowy. Specjalizuje się w terapii dzieci z ASD. Autorka pomocy logopedycznych rozwijających kompetencje językowe i komunikacyjne w oparciu o wsparcie wizualne.