„Nie możemy iść dzisiaj do kina. Dozwolone od lat 18. Mówić »chłopiec mój, moja dziewczyna«. Dozwolone od lat 18”. Któż z nas nie marzył o ukończeniu wieku, w którym „wszystko wolno”. Po przekroczeniu tej granicy odkrywa się jednak, że niekoniecznie oznacza to wejście w dorosłość. Ta bowiem wiąże się z obowiązkami, z przejęciem odpowiedzialności za swoje życie. Wykonanie takiego, bądź co bądź, milowego kroku, zawsze jest trudne. Kiedy jednak do głosu dochodzi niepełnosprawność, wydaje się to jeszcze bardziej skomplikowane.
Autor: Anna Ślebioda
Naukowo zajmuje się zagadnieniem kobiecości w niepełnosprawności. Autorka bloga „Moherowa feministka” (http://feministkaducha.pl/). Współpracuje z Centrum Badań im. Edyty Stein, Zakładem Pedagogiki Specjalnej UAM, fundacją naukową „Obserwatorium Żywej Kultury”. Autorka warsztatów „Niepełnosprawność w kontekście cierpienia i płciowości człowieka”.