Kontynuowanie reformy ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży ma ogromny sens, ponieważ w kryzysie psychicznym zapewni im dostęp do opieki z poszanowaniem ich godności i indywidualności. W wielu przypadkach wystarczy wsparcie specjalistów ochrony zdrowia psychicznego. Jednak z mojego doświadczenia wynika, że skoordynowanie działań stanowi podstawę sukcesu w niesieniu pomocy. Na przykładzie 17-letniego chłopca z zespołem Aspergera (ZA) przedstawię, jakie znaczenie w procesie terapeutycznym odgrywa współpraca między instytucjami i osobami, które je reprezentują.
Autor: Anna Szunejko-Kot
Pedagog specjalny, psychopedagog i oligofrenopedagog. W zawodzie pracuje od 2007 r., obecnie w Poradni Psychologicznej w Łodzi. Uczestniczy w szkoleniu z zakresu Terapii środowiskowej dzieci i młodzieży, a także studiuje podyplomowo Terapię uzależnień i współuzależnionych.