Doktor nauk humanistycznych, wykładowczyni w Katedrze Pedagogiki Społecznej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, pedagożka. Od 2017 roku pełni funkcję koordynatora ds. wsparcia studentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu na swojej Uczelni. Członkini Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego. Autorka publikacji naukowych dotyczących problematyki autyzmu w perspektywie pedagogicznej. Zaangażowana w działania Samopomocowej Grupy Rodziców i Opiekunów Osób z Autyzmem i Zespołem Aspergera w Olsztynie. Szkoli kadrę pedagogiczną oraz uniwersytecką w zakresie wsparcia edukacyjnego uczniów/uczennic i studentek/studentów ze spektrum autyzmu.
Ujawnienie diagnozy w szkole jest podstawą do odpowiedniej organizacji nauczania oraz udzielenia uczniowi dedykowanej mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Często jednak dochodzi do sytuacji, w której szkoła proponuje ujawnienie diagnozy innym uczestnikom społeczności szkolnej. Czy i po co ta wiedza jest im potrzebna? Jakie są pozytywne strony ujawnienia jej szerszemu gremium? Jakie generuje się ryzyko?
