Od 20 lat jestem zaangażowany w pracę z osobami z problemami neurologicznymi. Od 15 lat pracuję w szkolę Zakątek w Poznaniu z osobami głęboko upośledzonymi, magister fizjoterapii, Terapeuta NDT i Terapii Manualnej w modelu holistycznym. Jestem gorącym zwolennikiem współpracy pomiędzy rehabilitantami a pedagogami specjalnymi i innymi specjalistami. Cały czas poszukuję nowych rozwiązań które ułatwiły by życie moich pacjentów jak i ich opiekunów, oraz zrobiły by ze mnie lepszego terapeutę.
Metod pracy w rehabilitacji jest oczywiście całe mnóstwo i jak najbardziej warto znać ich jak najwięcej. W swoim życiu zawodowym miałem okazję uczestniczyć w wielu kursach, szkoleniach czy warsztatach. Jedno mogę powiedzieć na pewno – nie ma jednej dobrej metody w pracy z pacjentami z głęboką niepełnosprawnością fizyczną i umysłową i żadna z metod nie zaspokaja w pełni ich potrzeb, może poza Terapią Bazalną.
Rehabilitacja, zgodnie z definicją WHO, jest przywracaniem człowieka do pełni społeczeństwa. Jeśli weźmiemy pod uwagę osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną i ruchową, to z góry można założyć, że do pełni społeczeństwa taka osoba nigdy nie powróci. Dlatego w pracy z takimi osobami musimy proces rehabilitacji przedefiniować. Należy zwrócić uwagę na wszystkie ograniczenia, jakie w pracy z osobami z tak głęboką niepełnosprawnością są nieodzowne. Należy zmienić metody pracy, podejście diagnostyczne, cele pracy, a także ocenę efektywności oddziaływań terapeutycznych. Jaka jest zatem specyfika procesu rehabilitacji osób głęboko i wielorako niepełnosprawnych?
