Zaburzenia SI mogą prowadzić do trudności ruchowych, emocjonalnych i społecznych udzieci. Jednym z kluczowych narzędzi zarówno diagnostycznych, jak i terapeutycznych w pracy z dziećmi z zaburzeniami SI jest palpacja – świadome, celowe stosowanie dotyku o różnej intensywności i charakterze. W artykule przedstawiamy, jak palpacja wpływa na dziecko w procesie diagnozy i terapii SI, z uwzględnieniem mechanizmów neurofizjologicznych, praktycznych technik oraz indywidualizacji podejścia terapeutycznego.
Autor: Justyna Tempska
Fizjoterapeutka, terapeutka integracji sensorycznej, certyfikowana terapeutka uważności metodą Eline Snel. Pisze i uczy o sensoryce i uważności na www.wrytmieuwaznosci.pl.
Rozpoznawanie i radzenie sobie z potrzebami sensorycznymi u dzieci odgrywa kluczową rolę w ich ogólnym rozwoju i dobrostanie. Rodzice i opiekunowie pełnią w tym procesie funkcję przewodników, wspierając dzieci w dwóch istotnych, ale odrębnych krokach. Pierwszym z nich jest pomoc w identyfikacji i zrozumieniu swoich reakcji na różne bodźce sensoryczne.
W dzisiejszym skomplikowanym i wymagającym świecie dbanie o dobrostan dzieci i ich rodzin staje się priorytetem. W miarę jak zrozumienie różnorodnych potrzeb dzieci i młodzieży stale ewoluuje, tak samo muszą rozwijać się metody i podejścia terapeutyczne, aby sprostać tym wyzwaniom. Jednym z najbardziej obiecujących i efektywnych podejść do pracy na rzecz dziecka i jego rodziny jest interdyscyplinarna praca terapeutyczna, a nie tylko praca nad elementami związanymi z procesami przetwarzania sensorycznego.
Interocepcja to zdolność do rozumienia i odczuwania własnych emocji oraz stanów ciała. Wraz z kolejnymi fragmentami artykułu poruszymy temat zrozumienia czucia trzewnego w codziennym życiu i utrzymaniu dobrostanu.