Jak pomagać dzieciom w rozpoznawaniu i radzeniu sobie z ich potrzebami sensorycznymi

Wszystko wymaga cierpliwości, uważnej obserwacji i otwartej komunikacji, aby dziecko mogło nauczyć się nazwać i opisać swoje doświadczenia. Dopiero po osiągnięciu tego etapu samoświadomości można przejść do nauki strategii radzenia sobie z tymi wyzwaniami. Rozdzielenie tych dwóch etapów jest istotne, ponieważ pozwala dziecku najpierw zrozumieć i zaakceptować swoje unikalne potrzeby sensoryczne, bez natychmiastowego skupiania się na ich „naprawianiu”. Rodzice i opiekunowie powinni pamiętać, że ich rola polega na stworzeniu bezpiecznego środowiska do eksploracji i samopoznania, a następnie na dostarczeniu narzędzi i wsparcia w rozwijaniu umiejętności adaptacyjnych. 

Z perspektywy dziecka

Rozpoznawanie wyzwań sensorycznych jest procesem złożonym, ponieważ dzieci często nie postrzegają swoich trudności w taki sam sposób jak dorośli. Dla wielu z nich ich unikalne reakcje na bodźce sensoryczne nie są problemem – to otoczenie, w tym rodzice, opiekunowie oraz środowisko przedszkolne i szkolne, może dostrzegać te wyzwania jako wymagające. Dla wielu dzieci trudności sensoryczne są naturalnym elementem ich codziennego życia. Choć są one integralną częścią ich doświadczeń, mogą czasami prowadzić do problemów w relacjach z innymi dziećmi i dorosłymi. Dzieci z nadwrażliwością sensoryczną często mają trudności z osiągnięciem równowagi w środowisku pełnym bodźców. Łatwo się przebodźcowują i przestymulowują, co może prowadzić do wycofania się, frus...