Świat dziecka przebywającego na Oddziale Intensywnej Terapii i jego problemy

Współpraca z rodzicami Otwarty dostęp

W tym artykule chciałabym przybliżyć środowisko i realia, w jakich znajduje się dziecko na Oddziale Intensywnej Terapii Noworodka (ITN). Myślę, że mają one ogromny wpływ na jego późniejsze funkcjonowanie i odnalezienie się w grupie i społeczeństwie. Ponieważ mam możliwość obserwować rozwój pacjentów także w domu, chciałabym podzielić się z Państwem moimi spostrzeżeniami.

Pacjentów Oddziału ITN możemy podzielić na cztery grupy: pierwsza to skrajne wcześniaki, druga – dzieci, które uległy niedotlenieniu, trzecia – noworodki, które mają wady związane z budową narządów, często też powiązane z wadami genetycznymi, a czwarta – pacjenci paliatywni, u których przez wadę narządową bądź genetyczną może dojść w każdej chwili do zatrzymania akcji serca i śmierci. 
Często do oceny wieku stosujemy skalę dojrzałości. Pierwsza grupa, czyli skrajne wcześniaki, to noworodki urodzone między 22. a 28. tygodniem ciąży lub o wadze 500 g. Są to dzieci, które przez niedorozwój wszystkich układów organizmu są skazane na liczne procedury medyczne i duże dawki leków, powodujących określone skutki uboczne. Takie noworodki staramy się po urodzeniu jak najszybciej ogrzać i stworzyć im warunki podobne, jak panujące dotąd u mamy w macicy. W pierwszych godzinach po urodzeniu skrajne wcześniaki wkładamy do specjalnego worka, aby nie miały aż tak wielkiej utraty wilgoci przez skórę. Staramy się założyć jak najbardziej stabilne wkłucia, aby dać szansę naskórkowi na rozwój. Podsumowując: przez pierwszy tydzień, tygodnie lub miesiące swojego życia noworodki przebywają w ciemni i cieple inkubatora. Odsłona na światło to oznaka wykonywanej procedury medycznej, która przy tak niedojrzałej skórze może być bardzo bolesna i wiąże się ze stresem organizmu. Można to zauważyć w późniejszych okresach życia. Dzieci stresują się w pomieszczeniach z intensywnym białym światłem i o białych ścianach, co potęguje wrażenie jasności. Noworodki w inkubatorze staramy się układać w pozycji jak najbardziej przygiętej, bądź embrionalnej. Dodatkowo obkładamy je poduszkami pozycjonującymi w kształcie rogala z różnych materiałów mających dać poczucie oparcia i bezpieczeństwa. Stosowane materace przeciwodleżynowe dostarczają odczucia miękkości. Kontakt z rodzicem ogranicza się do dotyku opartego na przyłożeniu ręki, bez dodatkowych ruchów, aby jak najmniej podrażniać układ nerwowy. Nie jest też możliwy długotrwały kontakt, ponieważ mimo zastosowanych zasłon wilgoci w inkubatorach, dzieci niedojrzałe bardzo szybko się wychładzają. Podczas pobytu dziecka na Oddziale ITN rodzic prócz dotyku i patrzenia w ramach nawiązania więzi może mó...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI