Katarzyna Klimek-Markowicz: Szymon, wiem, że nie przepadasz za szkołą.
Szymon Bończak: Taak.
K.K-M.: Jako uczeń jesteś ekspertem, który może nam powiedzieć, jak się powinna zmieniać polska szkoła. To teraz trudne pytanie: co musiałoby się stać takiego, żebyś tę szkołę mógł bardziej polubić?
Sz.B.: Szkoła musiałaby być na pewno 2 tygodnie w miesiącu.
K.K-M.: Czyli mniej tej szkoły powinno być?
Sz.B.: Mniej kartkówek, chociaż i tak mam mało. Mniej ocen.
K.K-M: „Mniej ocen”, czyli masz na myśli, żeby mniej zadawali nauczyciele do pracy własnej, czy żeby mniej sprawdzali?
Sz.B.: Ogólnie. Wiadomo, że mniej prac domowych na ocenę. I ogólnie mniej ocen.
K.K-M.: Myślę, że wielu uczniów, jeśli nie wszyscy, by się z Tobą zgodziło. Jesteś uczniem wyjątkowym i jak nauczyciel się z Tobą spotyka, to, co powinien robić, a czego nie? Co Cię wkurza, jak ludzie się z Tobą spotykają, czego nie powinni robić?
Sz.B.: Czasami mnie pospieszają.
K.K-M: Czyli powinni dać Ci czas i poczekać, aż będziesz gotowy z odpowiedzią?
Sz.B.: Tak. Cierpliwość się tutaj przydaje.
K.K-M.: Co jeszcze byś doradził nauczycielowi?
Sz.B.: Żeby kontrolował ucznia.
K.K-M.: Co przez to rozumiesz?
Sz.B.: Bo uczniowie są śmieszkami i wymyślają suchary. Dobrze, żeby nauczyciel kontrolował ucznia. Nauczyciel powinien mieć poczucie humoru.
K.K-M: Co takiego może robić nauczyciel, żeby to było dla Ciebie przydatne?
Sz.B.: Pokazywać ciekawe programy i strony (tutaj Szymon zaproponował mi, że udostępni mi stronę przez Skype’a, jaka go ciekawi i otworzył stronę meteorologiczną). Tu można bardzo fajnie sprawdzać jakość powietrza i jak się ono porusza, zanieczyszczenia powietrza.
K.K-M.: Na co powinien zwracać uwagę nauczyciel w takim codziennym nauczaniu?
Sz.B.: Na zdolności ucznia.
K.K-M.: Czyli powinien zwracać uwagę na zdolności i do tego dostosować program?
Sz.B.: Chociaż wydaje mi się, że u mnie jest inaczej niż u normalnych uczniów.
K.K-M.: Możesz mi powiedzieć, co rozumiesz przez to „inaczej”?
Sz.B.: Mam opóźniony program. Czasami zawiniam, że nie idzie tak szybko program. Przez to kończymy matematykę klasy czwartej. Trochę wolniej mi idzie nauka, muszę wszystko pisać oczami na komputerze.
K.K-M.: Czyli jeśli nauczyciel ma takiego ucznia, który potrzebuje więcej czasu, to, tak jak mówiłeś, potrzebuje więcej cierpliwości (od siebie).
Sz.B.: Tak.
K.K-M.: To bardzo ciekawe, co powiedziałeś, że nauczyciel powinien poznać zdolności ucznia i do tego dostosowywać program. Dla mnie jest to oczywiste, ale powiedz mi, dlaczego dla Ciebie to jest ważne?
Sz.B.: Czasami uczniowie są bardzo zdolni, bardziej inteligentni niż normalni inni uczniowie.
K.K-M.: Rozumiem, że jeśli są uczniowie powyżej przeciętnych złości, to nauczyciel powinien za tym podążać. Nie wiem, czy się ze mną zgodzisz, że każdy uczeń ma jakieś swoje zdolności. Co o tym myślisz?
Sz.B.: Nie zawsze. Tak się rodzi głupota ludzka.
K.K-M.: Nie wiem, czy Cię dobrze zrozumiałam. Myślisz, że głupota ludzka rodzi się wtedy, gdy człowiek myśli, że ma zdolności, a ich nie ma?
Sz.B.: Czasami tak.
K.K-M.: A czy zgodzisz się ze mną, kiedy powiem, że Twoimi zdolnościami jest Twoja wiedza na temat Iron Maiden albo motocykli? Czy Ty byś to uznał za zdolność? Czy to by było korzystne, gdyby nauczyciel potrafił wykorzystać te Twoje zdolności w nauczaniu? Czy Ty byś tak chciał?
Sz.B.: Tak.
K.K-M.: Czy spotkałeś się z tym, że nauczyciel wykorzystał Twoje zdolności w nauczaniu?
Sz.B.: Jeden był, pan Daniel, którego serdecznie pozdrawiam. Czytaliśmy i tłumaczyliśmy historię Bruce’a Dickinsona (wokalisty Iron Maiden).
K.K-M.: Czyli masz takie doświadczenia, że nauczyciel wykorzystywał Twoje zdolności, i mówisz, że to było fajne. To był fajniejszy angielski niż zazwyczaj?
Sz.B.: Fajniejszy.
K.K-M.: Co jeszcze być poradził nauczycielowi? Jak powinien pracować, żeby ta szkoła była dla Ciebie bardziej znośna?
Sz.B.: To jest trudne pytanie. Po prostu mniej dawania ocen.
K.K-M.: Rozumiem, że to musi być ważne, skoro to powtarzasz. Te oceny Cię jakoś denerwują, stresują, nie lubisz tych ocen...?
Sz.B.: Stresują.
K.K-M.: Możesz powiedzieć, czemu Cię stresują?
Sz.B.: Nie lubię dostawać jedynek.
K.K-M.: Jak dostajesz jedynkę, to jak to jest wtedy?
Sz.B.: Irytuję się.
K.K-M.: Myślisz, że można to jakoś zastąpić, takie dawanie ocen albo dawanie jedynek?
Sz.B.: Myślę, że się nie da w inny sposób.
K.K-M.: Mówiłeś już o panu Danielu, który wykorzystywał Twoje zainteresowania w lekcji. Co jeszcze z tego, co robili nauczyciele, było fajne dla Ciebie?
Sz.B.: Pani Paulina pokazuje mi programy.
K.K-M.: I one są dla Ciebie przydatne?
Sz.B.: Tak.
K.K-M.: W czym one Ci pomagają?
Sz.B.: Mogę (dzięki nim) robić memy, animacje, grafikę i różne rzeczy.
K.K-M.: Super! Rozumiem, że lubisz robić memy, animacje, grafikę i dlatego jest dobrze, jak pani Paulina pokazuje Ci coś, co możesz wykorzystać do tego, czyli te programy?
Sz.B.: Tak.
K.K-M.: Świetnie. To jest bardzo ważna wskazówka dla nauczycieli! Może Ci się jeszcze coś przypomni, co mogą robić inni nauczyciele?
Sz.B.: Pani Ela uczy mnie informatyki.
K.K-M.: Ta informatyka Ci pomaga czy nie?
Sz.B.: Pomaga.
K.K-M.: W czym Ci pomaga?
Sz.B.: W uczeniu się komputera.
K.K-M.: Co Ci daje to, że lepiej umiesz komputer?
Sz.B.: Wiem, co robić i jak.
K.K-M.: Dlaczego to jest ważne?
Sz.B.: Mogę sam robić różne rzeczy.
K.K-M.: Dziękuję bardzo za rozmowę i podzielenie się spostrzeżeniami i doświadczeniem!
Rozmawiała Katarzyna Klimek-Markowicz
POLECAMY
