Zaburzenia przetwarzania słuchowego u dzieci

Na samym początku należy zastanowić się, czym tak naprawdę jest słuch. Jest to zmysł pojawiający się w okresie prenatalnym, który jest w pełni gotowy do odbioru bodźców z otoczenia po przyjściu dziecka na świat. Okazuje się, że jest on również ostatnim zmysłem, który przestaje funkcjonować, kiedy człowiek traci świadomość, i pierwszym, który zaczyna odbierać bodźce w momencie, kiedy ta świadomość zaczyna wracać. Trzeba jednak mieć świadomość, że nasze ucho odbiera bodźce z otoczenia w dość ograniczonym zakresie: od 20 Hz do 20 000 Hz, podczas gdy np. nietoperze słyszą dźwięki znacznie wychodzące poza tę skalę – ultradźwięki. Zdajemy też sobie sprawę z tego, że umiejętność słyszenia pogarsza się wraz z wiekiem. Im człowiek starszy, tym gorzej zaczyna słyszeć i odbiera dźwięki, których górną granicą jest 
15 000 Hz. Widać więc bardzo wyraźnie, że zmysł ten traci na funkcjonalności. Ale jakie są poziomy natężenia dźwięków? Poniżej tabela z różnymi przykładami natężenia dźwięków.
Podsumowując, słuch jest jednym ze zmysłów dalekich. Jest to taki telereceptor, który odbiera bodźce za pomocą określonego nośnika – w tym przypadku tym nośnikiem jest dźwięk. Dzięki niemu jesteśmy w stanie odnaleźć się w przestrzeni i przystosować się do otoczenia. Odpowiada za prawidłowe rozpoznawanie dźwięków i obiektów na podstawie tego, jakie dźwięki one generują. Słyszenie jest umiejętnością, z którą przychodzimy na świat. Słuchanie jest natomiast zachowaniem wyuczonym, które ukierunkowane jest na to, czego słuchamy. Żeby to wszystko było możliwe, ucho musi być prawidłowo zbudowane. 

W uchu wyróżnia się trzy części: 

• Ucho zewnętrzne, w które­­go skład wchodzą: małżowina usz­­­na, kanał słuchowy, zew­nętrzna błona bębenkowa. Rolą teg...