Proces diagnostyczny w tych przypadkach składał się z wywiadu, prób reaktywności na bodźce sensoryczne oraz testów EASI® (Evaluation in Ayres Sensory Integration), z pełną świadomością ich ograniczeń, w końcu są to testy dla dzieci w wieku 3–12 lat. Taki sposób diagnozy był przyjęty jako obowiązujący i wystarczający w ośrodku, w którym je wykonywałam. Jednakże w przyszłości przy następnych przypadkach chciałabym korzystać ze standaryzowanych, jak i normatyzowanych narzędzi do oceny głównie zaburzeń modulacji sensorycznej – SPM™-2 (Sensory Processing Measure). Minusem tych narzędzi jest ich cena i dostępność, ponieważ występują tylko w języku angielskim.
POLECAMY
Przypadek 1.
Wiedzę o integracji sensorycznej zdobywałam dwukrotnie, w tym również u Kath Smith z ASI WISE, która pracuje głównie z osobami dorosłymi. Podczas kursu zachęcała nas do stosowania testów EASI® u osób powyżej 12. roku życia i przedstawienia opisu przypadku. Wybrałam wtedy 17-letnią dziewczynę ze zdiagnozowanymi zaburzeniami depresyjnymi, leczoną placebo. Wywiad z mamą sugerował obecność zaburzeń integracji sensor...