Terapia zajęciowa narzędziem do powrotu osób z niepełnosprawnościami do życia społecznego

Metody terapii

Różne obszary funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami stają się coraz częściej obiektem zainteresowania naukowców i specjalistów. Poza funkcjonowaniem fizycznym czy mechanizmom tworzenia się dysfunkcji powodującym niepełnosprawność, dużym zainteresowaniem cieszy się również społeczny obszar funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami. W związku z tym coraz większą uwagę przykuwa się do tego, jak żyją osoby z niepełnosprawnościami, z jakimi barierami muszą się mierzyć i jakie oddziaływania mogą pomóc im w powrocie do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym. Jednym z tych oddziaływań jest szeroko rozumiana terapia zajęciowa. W poniższym artykule postaram się znaleźć odpowiedź na pytanie, jaki rodzaj terapii zajęciowej może skutecznie zwiększyć uczestnictwo osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym.

Osoby z niepełnosprawnościami w Polsce 

Poruszając różne aspekty funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami, należy początkowo rozeznać się, jak liczna jest to grupa osób. Zgodnie z danymi zamieszczonymi na stronie biura pełnomocnika rządu do spraw osób niepełnosprawnych szacuje się, że populacja osób z niepełnosprawnościami w Polsce waha się między 4,9 a 7,7 mln osób. Wielkości te zależą od przyjętego kryterium niepełnosprawności biologicznej. Innym narzędziem służącym do zbadania liczby osób z niepełnosprawnościami w kraju był Narodowy Spis Powszechny. Z badania przeprowadzonego w 2011 r. wynika, że w Polsce jest 12,4% osób z niepełnosprawnością. Różnice w wyżej przytoczonych liczbach wynikają z dwóch kryteriów oceny niepełnosprawności. Wyróżnia się niepełnosprawność prawną i niepełnosprawność biologiczną. Niepełnosprawność prawna to sytuacja, w której osoba odczuwa niepełnosprawność i posiada odpowiednie orzeczenie wydane przez organ do tego uprawniony. Drugą sytuacją jest niepełnosprawność biologiczna – jest to sytuacja, w której osoba nie posiada wyżej wspomnianego orzeczenia, odczuwa natomiast ograniczenie sprawności w wykonywaniu czynności charakterystycznych dla swojego wieku. Niepełnosprawność biologiczna jest więc subiektywnym odczuciem danej osoby. Często zatem liczba osób z niepełnosprawnością biologiczną jest większa niż osób z niepełnosprawnością prawną. Tendencja ta jest widoczna zwłaszcza w grupie osób w średnim wieku i starszych. Często dochodzi do sytuacji, w której osoba nie otrzymuje dokumentu potwierdzającego jej niepełnosprawność, przez co nie przysługują jej różne ulgi i świadczenia przeznaczone dla osób z niepełnosprawnościami, jednak samą tę niepełnosprawność odczuwa, co może powodować wycofywanie się z uczestnictwa w życiu społecznym.
Poza podziałem niepełnosprawności na niepełnosprawność biologiczną i prawną, należy również przyjrzeć się temu, jakie rodzaje niepełnosprawności są w społeczeństwie. Dzięki temu można zrozumieć, jak liczna jest to grupa odbiorców i jak różnorodne mogą być jej potrzeby i sposób funkcjonowania. Do grupy osób z niepełnosprawnościami zalicza się: osoby o obniżonej sprawności ruchowej, sensorycznej, intelektualnej, funkcjonowania społecznego, a także psychofizycznej z powodu chorób som...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Terapia Specjalna"
  • Dostęp do wszystkich artykułów w wersji online
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI