Trudności z wykonywaniem diagnoz przez terapeutów – skuteczne sposoby poprawiające ten stan rzeczy

Diagnoza jest szczegółową oceną umiejętności dziecka i jego trudności – zgodnie z normami rozwojowymi. Może ją przeprowadzić tylko wykwalifikowany terapeuta na podstawie różnych narzędzi dedykowanych. Diagnoza powinna składać się z co najmniej czterech spotkań, z których pierwsze to wywiad z rodzicem. Wywiad można przeprowadzić w formie stacjonarnej lub online na wybranej przez siebie platformie. W trakcie wywiadu zadaje się rodzicom pytania o to, co ich niepokoi, jakie są ich spostrzeżenia, jakie są ich oczekiwania co do samego procesu – czego chcieliby się dowiedzieć, co ich nurtuje, na jakie pytania szukają odpowiedzi. Jednocześnie nie należy zapominać o tym, że w trakcie takiej rozmowy należy odnieść się do tego, jak przebiegała ciąża, poród, w jaki sposób rozwijało się dziecko w pierwszym roku życia, jak radzi sobie z emocjami, ze snem, z wchodzeniem w nowe sytuacje. Wszystkie te informacje są dla nas punktem wyjścia do bardziej szczegółowej analizy. Czego mogą się tutaj bać poczatkujący terapeuci (i nie tylko)? Jest kilka kwestii wpływających niekorzystnie na osobę, która ma przeprowadzić wywiad.

1. Brak odpowiedniego przygotowania do rozmowy z drugim człowiekiem. Chodzi tutaj o indywidualne kompetencje komunikacyjne, ale także o to, czy terapeuta ma wcześniejsze doświadczenia związane z prowadzeniem trudnych rozmów z innymi osobami. Wywiad nie jest łatwym działaniem. Niesie on ze sobą wiele trudnych emocji zarówno dla rodziców, jak i terapeuty. Wymaga reagowania na bieżąco na to, co mówią rodzice, odnoszenia się do treści przez nich przekazywanych oraz dopytywania, jeśli jakiś temat jest istotny, a oni nie poruszyli go wystarczająco mocno. W terapeucie może więc rodzić się obawa, że nie będzie umiał wyłapać tematów, które mają kluczowy wpływ na zachowanie dziecka. Dlatego też pomocny może się okazać plan rozmowy, który warto sobie wcześniej przygotować i się go trzymać, zwłaszcza na poc...