Niepełnosprawność sprzężona u dzieci wiąże się z występowaniem więcej niż jednej istotnej dysfunkcji, co znacząco utrudnia proces terapeutyczny. Wymaga on zastosowania metod kompleksowych i wielopłaszczyznowych, uwzględniając zarówno komponenty ruchowe, sensoryczne, jak i poznawcze. W ostatnich latach rośnie zainteresowanie metodami neuromodulacyjnymi, w tym zastosowaniem aplikatorów wieloigłowych jako wsparcia terapii sensomotorycznej i integracyjnej.
Autor: Kamila Urbaniak
Właścicielka Gabinetu PeritusMed Kamila Urbaniak. Absolwentka stacjonarnej logopedii ogólnej i klinicznej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z I Wydziałem Lekarskim Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu neurologopedii i wczesnego wspomagania rozwoju dziecka na Uczelni Łazarskiego w Warszawie. Diagnosta i terapeuta integracji sensorycznej (Centrum Integracji Sensorycznej). Terapeuta czaszkowo-krzyżowy. Neurorehabilitant. Członek zwyczajny Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji Głosu oraz Polskiego Towarzystwa Terapii Miofunkcjonalnej. Pracuje jako Biegła Sądowa w Sądzie Okręgowym w Koninie i Instytucie Naukowo-Badawczym IurisMed w Kutnie. Absolwentka Psychodietetyki Akademii Nauk Społecznych i Medycznych w Lublinie oraz Psychotraumatologii. Specjalista żywienia dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią. Autorka książki Funkcjonowanie dzieci ze spektrum autyzmu w przedszkolu oraz licznych artykułów naukowych z dziedziny logopedii. Członek rady naukowej w projektach badawczych z zakresu pedagogiki i medycyny. Certyfikowany diagnosta ADOS-2. Aktualnie studentka surdologopedii.
Alergie przewlekłe, obejmujące zarówno alergie wziewne, pokarmowe, jak i skórne, dotyczą około 40% populacji. Przewlekła alergia u dzieci nie jest wyłącznie problemem układu immunologicznego – ponieważ koreluje również na podstawowe, prymarne funkcje całego organizmu. Rozwój każdego dziecka i jego prawidłowe funkcjonowanie, w tym układu oddechowego, pokarmowego, a także skóry, może zostać zaburzony przez stałą ekspozycję na alergeny. Funkcje prymarne, takie jak oddychanie, połykanie, ssanie, żucie, mowa, motoryka – odgrywają kluczową rolę w harmonijnym przebiegu rozwoju człowieka.
Praca neurologopedy jest wielopłaszczyznowa. Prawidłowa wymowa głosek jest bardzo ważna, lecz istnieją inne trudności, z którymi mogą borykać się pacjenci potrzebujący opieki neurologopedycznej. Można wymienić tutaj chociażby trudności z połykaniem, nieprawidłową dystrybucją napięcia mięśniowego (obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe), nieprawidłową pozycję spoczynkową w obrębie jamy ustnej – warg, żuchwy czy podniebienia, trudności mięśniowo-stawowe, zaburzenia integracji sensorycznej, w tym osłabione lub zniesione czucie w obrębie struktur jamy ustnej.
Osoby z zespołem wad wrodzonych stanowią coraz częstszą grupę pacjentów trafiających pod opiekę specjalistów. Mimo iż zarówno świadomość jest większa, jak i diagnostyka bardziej zróżnicowana oraz unowocześniona, to zespoły genetyczne oraz diagnostyka dysmorfologiczna są „Kopciuszkiem” współczesnej genetyki. Powstają bowiem wady genetyczne, które nie zostały jeszcze opisane w literaturze, będące dla lekarzy, specjalistów, rodziców i przede wszystkich osób nią dotkniętych bardzo dużym wyzwaniem, pod różnymi względami. Stosunkowo mało zbadana wiedza na temat danego zespołu jest czynnikiem negatywnym, by wdrożyć zwielokrotnioną szybką interwencję terapeutyczną i medyczną. Niezmiernie ważne jest, aby dzielić się wiedzą i doświadczeniem dotyczącymi chorób rzadkich. To pozwala stworzyć grupę porównawczą, znaleźć cechy wspólne i wytyczne do podstawowych założeń planu terapeutycznego.
