W ostatnich latach coraz większe zainteresowanie wzbudza neuromodulacja,
a w szczególności nieinwazyjna przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS, transcranial Direct Current Stimulation), jako potencjalne uzupełnienie standardowej terapii ASD. Niniejszy artykuł stanowi przegląd aktualnych badań nad skutecznością tDCS u osób z ASD oraz omawia implikacje kliniczne wynikające z jej zastosowania.
POLECAMY
Mechanizmy działania tDCS
tDCS to technika polegająca na podawaniu niskiego natężenia prądu elektrycznego (najczęściej 1–2 mA)
za pomocą elektrod umieszczonych na skórze czaszki. W zależności od biegunowości elektrod, stymulacja może prowadzić do zwiększenia (anodalna stymulacja) lub zmniejszenia (katodalna stymulacja) pobudliwości kory mózgowej. Kluczowym aspektem tDCS jest jego zdolność do modulowania plastyczności neuronalnej bez bezpośredniego wywoływania potencjałów czynnościowych.
Zastosowanie tDCS w terapii ASD opiera się na
hipotezie zaburzonej konektywności mózgowej, w tym dysfunkcji sieci odpowiedzialnych za przetwarzanie informacji społecznych i regulację emocji. Szczególną uwagę zwraca się na korę przedczołową grzbietowo-boczną (DLPFC), region zaangażowany w funkcje wykonawcze, planowanie oraz kontrolę impulsów — funkcje często zaburzone u osób z ASD.
Przegląd badań klinicznych
Badania pilotażowe i randomizowane
Badania nad tDCS w kontekście autyzmu są stosunkowo no...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "Terapia Specjalna"
- Dostęp do wszystkich artykułów w wersji online
- ...i wiele więcej!
Dołącz do 5000 + czytelników, którzy nieustannie pogłębiają swoją wiedzę z zakresu pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Otrzymuj co 2 miesiące bank pomysłów z oryginalnymi, autorskimi scenariuszami do różnych zaburzeń rozwoju i zachowania wraz z gotowymi kartami pracy. Rozszerzaj swój warsztat i poznawaj gotowe metody pracy do wdrożenia od zaraz.
