Zgodnie z Ogólnopolskim Spisem Autyzmu w Polsce pracuje jedynie 12% osób w spektrum autyzmu bez współwystępującej niepełnosprawności intelektualnej w wieku 18–24 lat i 38% w wieku 25–30 lat (Płatos 2016, s. 67). Każdy z głównych obszarów funkcjonowania, w jakich diagnozuje się zespół Aspergera, czyli wąskie zainteresowania i zrytualizowane zachowania, problemy w relacjach społecznych i w komunikacji społecznej, ma wpływ na funkcjonowanie w miejscu pracy, podobnie jak nadwrażliwości lub niedowrażliwości sensoryczne, które zazwyczaj mają osoby z ZA. Osoby w spektrum autyzmu najczęściej mają trudność ze znalezieniem i utrzymaniem pracy. Jeśli pracują, często wykonują pracę poniżej swoich kwalifikacji. Tymczasem posiadają wiele mocnych stron w kontekście zawodowym: wysokie umiejętności analityczne, nieszablonowy sposób myślenia, wysoką etykę pracy, umiejętność długotrwałego skupienia się i koncentrację na szczegółach. Jeśli wykonują pracę zgodną ze swoimi szczególnymi zainteresowaniami, często są znakomitymi specjalistami. Warto podkreślić, że osoby z zespołem Aspergera są w stanie wykonywać każdy rodzaj pracy i są uzdolnione w różnych kierunkach, a nie tylko w stereotypowo przypisywanych im informatycznym i technicznym. Wbrew powszechnemu przekonaniu kobiety z ZA często lubią i wybierają pracę z ludźmi i są nauczycielkami, lekarkami czy psycholożkami. Kluczem do sukcesu okazuje się wybór zawodu zgodnego z pasją oraz wspierające środowisko pracy.
Dlaczego potrzebujemy ZAwodowego ZAprzyjaźniania?
Dziewczęta i kobiety z zespołem Aspergera to grupa, która doświadcza systemowej dyskryminacji, m.in. w dostępie do edukacji i rynku pracy ze względu na płeć i niepełnosprawność. W grupie osób w spektrum autyzmu dziewczęta i kobiety doświadczają podwójnych standardów. Ze względu na fakt, że spektrum autyzmu jest diagnozowane na podstawie kryteriów opracowanych dla chłopców, dziewczęta są masowo nieprawidłowo lub dużo później od chłopców diagnozowane. Nie otrzymują w ten sposób należytego wsparcia, a ich potrzeby są niewidoczne. W wieku dojrzewania, wskutek odrzucenia przez grupę rówieśniczą, często mają depresję i inne zaburzenia psychiczne. Towarzyszy im poczucie odmienności, które skutkuje olbrzymim lękiem społecznym. Zgodnie z Ogólnopolskim Spisem Autyzmu 66% dorosłych w spektrum autyzmu ma zaburzenia psychiczne. Znacząco częściej występują one u kobiet w spektrum (89%) niż u mężczyzn (55%), przy czym różnice te dotyczą przede wszystkich zaburzeń depresyjnych oraz lękowych (Płatos 2016, s. 39)...
