Agresja w zachowaniach osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

Analizując literaturę przedmiotu, można wymienić dwie grupy czynników wywołujących agresję. Pierwsza grupa obejmuje czynniki wewnętrzne, czyli endogenne, takie jak cechy temperamentu, poziom odczuwanego lęku, poczucie bezpieczeństwa, odporność na stres oraz sposób reagowania na sytuacje frustrujące. Druga grupa to czynniki zewnętrzne – egzogenne, które obejmują styl wychowania, postawy rodzicielskie, relacje w grupie rówieśniczej, doświadczenie przemocy lub obserwowanie agresywnych zachowań, np. w telewizji, internecie, grach. 
Należy jednak podkreślić, że sama obecność niepełnosprawności nie powoduje automatycznie wystąpienia zachowań agresywnych, bo choć zjawisko to jest dość powszechne to nie definiuje każdej niepełnosprawnej osoby. 

Jakie zatem są przyczyny agresji?

Czasami agresja wynika z wewnętrznych przeżyć, emocji, odczuć dziecka, takich jak zmęczenie, głód, ból. Jednym z częstszych powodów trudnych zachowań jest przeciążenie, które w większości przypadków związane jest z intensywnym planem dnia, którego konsekwencją jest wzmożona męczliwość, co z kolei prowadzi do trudności w zachowaniu. W takich sytuacjach pomocne może być przeanalizowanie problemu i dostosowanie codziennego planu – np. poprzez ograniczenie liczby zajęć lub wydłużenie przerw między nimi.
Najczęściej jednak trudne zachowania wynikają z pewnych bodźców zewnętrznych, takich jak: ton głosu, który nie odpowiada dziecku, wykonywanie trudnego zadania, odmowa podjęcia pożądanej przez dziecko aktywności, zmiana układu mebli w sali, zmiana harmonogramu dnia czy też elementy garderoby terapeuty w kolorze, który dziecko odbiera negatywnie. W takich przypadkach warto dokładnie przyjrzeć się źródłom problemu i pracować nad jego rozwiązaniem, aby w przyszłości móc wyeliminować niepoż...