Terapeuta zajęciowy wspiera podopiecznego w przystosowaniu do życia w społeczności szpitalnej i dalej, pozaszpitalnej. Podejmuje działania, które mobilizują osoby z deficytami do poprawy jakości swojego życia. Terapia zajęciowa w Polsce wciąż odgrywa ważną rolę zajęć głównie z arteterapii – czyli terapii z wykorzystaniem różnego rodzaju form sztuki, takich jak plastyka czy muzyka, lub ergoterapii – czyli terapii pracą w formie warsztatów ze stolarstwa, ceramiki, garncarstwa, metaloplastyki czy krawiectwa, tzn. wszelkich zajęć manualnych, które poprawiają zręczność i ćwiczą małą motorykę pacjenta.
W ostatnim czasie coraz więcej uwagi w terapii zajęciowej poświęca się jednak potrzebom pacjenta, jakimi są bycie samodzielnym i odzyskiwanie sprawności funkcjonalnej. Jest to priorytet dla osób, które mierzą się ze skutkami udarów mózgu (krwotoki mózgowe i uszkodzenia niedokrwienne),
urazów czaszkowo-mózgowych, pogorszeniem stanu funkcjonowania w związku z postępem stwardnienia rozsianego, postępem choroby Parkinsona czy Alzheimera, z urazami rdzenia kręgowego, deficytami neurologicznymi po guzach mózgu, dystrofiami mięśniowymi, a także urazami ortopedycznymi lub skutkami innych chorób neurologicznych i genetycznych. Pacjenci często mierzą się z niedowładami, brakiem kontroli posturalnej tułowia, zaburzeniami czucia, funkcji wzrokowych, równowagi, koordynacji, afazją, z zaburzeniami funkcji wykonawczych, szybkości reakcji, zespołem pomijania stronnego, a także zaburzeniami innych funkcji kognitywnych, takimi jak pamięć, koncentracja, postrzeganie, planowanie.
Te i inne deficyty można minimalizować, proponując pacjentom zajęcia z terapii zajęciowej, która – jak wiemy – jest elementem kompleksowej rehabilitacji. Zamiast wyżej wspomnianej arteterapii i tradycyjnych ćwiczeń manualnych, coraz częściej wprowadzamy elementy treningu ADL (Activities of Daily Living), ponieważ wspólnym celem dla pacjenta i terapeuty zajęciowego staje się powrót do samodzielności danej osoby. Ale to nie wszystko, co ma do zaoferowania współczesna terapia zajęciowa. Coraz większą popularność zyskują nowoczesne technologie opierające się na treningu biofeedback, który jest bardzo atrakcyjny dla pacjentów i dodatkowo wspomaga proces rehabilitacyjny. Przełomowa technologia przekształciła już różne sektory w medycynie i rehabilitacji i coraz częściej pomoce technologiczne wykorzystywane są także w terapii zajęciowej.
Nowe technologie? Czemu nie!
Wprowadzenie nowych technologii do aktywnej rehabilitacji osób z deficytami neurologicznymi, a tym samym do terapii zajęciowej, jest istotne z punktu widzenia rozwoju branży biomedycznej. Terapeuci zajęciowi (lub inni...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
