Autoagresja jako zespół zachowań problemowych. Studia przypadków zachowań autoagresywnych o różnych funkcjach

Uzyskaniu informacji na temat funkcji zachowania służy analiza funkcjonalna. Podstawowe funkcje zachowań to: pozyskanie uwagi, uzyskanie dostępu do danego przedmiotu lub aktywności, dostarczenie sobie dodatkowej stymulacji oraz ucieczki od wymagania. Ocena funkcji zachowania służy ustaleniu oddziaływań terapeutycznych, które są zawsze do niej dopasowane. Podkreślić należy, że zachowania autoagresywne są (obok m.in. agresji) zachowaniami priorytetowymi w pracy i to właśnie od nich, jeśli występują w repertuarze wzorów zachowań ucznia, należy rozpocząć pracę, przynajmniej poprzez zabezpieczenie go i uniemożliwienie mu zrobienie sobie krzywdy. Zachowania, które mają taką samą formę, czyli wyglądają tak samo, ale są emitowane w różnych funkcjach, przeważnie będą poddane innym technikom. W niniejszym artykule przyjrzymy się czterem różnym przypadkom osób, które przejawiały zachowania autoagresywne w różnych funkcjach i spróbujemy przeanalizować, jak różniła się terapia tych osób.

Analiza przypadków z gabinetu terapeuty

Przypadek nr 1

Stefan to 10-letni chłopiec w spektrum autyzmu. Najbardziej niebezpieczne z jego zachowań jest uderzanie się pięścią w skroń. Jednocześnie, uderzając się, kieru...