Jak wykorzystywać elementy terapii integracji sensorycznej?

praktyczny przewodnik

Metody terapii Otwarty dostęp

Poniższy artykuł ma na celu zaprezentowanie działań wspierających integrację sensoryczną (SI), będących elementami tej terapii. Stanowi także bazę bezpiecznych ćwiczeń, jakie mogą być wykonywane z dzieckiem przez terapeutów i nauczycieli niebędących terapeutami SI, oraz inspirację do nowych, atrakcyjnych zadań i ćwiczeń dla specjalistów, którzy są terapeutami integracji sensorycznej.

W swojej codziennej praktyce obserwuję, że objawy związane z zaburzeniami integracji sensorycznej wyraźnie zostały nasilone wskutek obecnej sytuacji pandemii, ograniczeń w dostępie do terapii, wydłużonego czasu oczekiwania na diagnozę oraz nauczania zdalnego. Warto zatem pochylić się nad tematyką wykorzystywania elementów terapii integracji sensorycznej w codziennej praktyce terapeutycznej.

Zauważmy, że w naszej codziennej pracy terapeutycznej spotykamy wiele dzieci, które prezentują zachowania mogące świadczyć o zaburzeniach przetwarzania sensorycznego. Część z nich to dzieci o określonym profilu sensorycznym, a część to dzieci z zaburzeniami, będące już w terapii, lub dopiero oczekujące na diagnozę. Do nasilenia zaburzeń dochodzić może w momencie pojawienia się choroby, zmiany intensywności trybu dnia, w wyniku doświadczanego stresu czy zmęczenia. Dla każdego z tych dzieci możemy zaproponować bezpieczne ćwiczenia, nie wymagające specjalistycznego sprzętu, które będą odpowiedzią na sygnały płynące z ich układu nerwowego. Należy w tym miejscu zaznaczyć jednak, że każda wątpliwość związana z przetwarzaniem bodźców sensorycznych powinna być skonsultowana z terapeutą integracji sensorycznej i w razie konieczności dziecko powinno zostać poddane szczegółowej diagnozie. Działania wspierające nie zastąpią profesjonalnej terapii w gabinecie terapii integracji sensorycznej.

POLECAMY

Zaburzenia przetwarzania sensorycznego

Lista zachowań, cech czy reakcji jest listą przykładową, jedynie poglądową. Każde dziecko prezentuje w inny sposób swoje reakcje, odpowiedzi adaptacyjne na dobiegające do niego sygnały. Różny także może być stopień nasilenia objawów – mogą się one pojawiać w jednym bądź w wielu systemach sensorycznych. To samo dziecko może przejawiać podreaktywność i nadreaktywność w obrębie jednego czy też wielu układów sensorycznych. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego dzielimy na trzy podtypy.

1. Zaburzenia modulacji sensorycznej

Na kategorię zakłóceń modulacji sensorycznej składają się takie typy zaburzeń jak: nadmierna reaktywność sensoryczna, obniżona reaktywność sensoryczna oraz poszukiwanie sensoryczne. Dla każdego z tych podtypów rodzaj oferowanego wsparcia i stymulacji będzie wyglądał inaczej.

Co oznacza dla nas nadmierna reaktywność sensoryczna? Dziecko nadreaktywne charakteryzuje się:

  • unikaniem dotykania przedmiotów, innych osób, brudzenia się, moczenia ubrania, lekkiego dotyku, głaskania,...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI