Maks na tropie zaginionego słownika, czyli zajęcia korekcyjno-kompensacyjne szyte na miarę niecodziennych potrzeb

Niecodzienne okoliczności wymagają od nas niecodziennych rozwiązań

Praca z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi z założenia skłania nas na co dzień do poszukiwania i wykorzystywania coraz nowszych koncepcji postępowania, a możliwość pracy z dziećmi o tak zróżnicowanym poziomie rozwoju i umiejętności tylko ten fakt umacnia. 
Pod pojęciem dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi należy rozumieć bowiem nie tylko tych uczniów, którzy posiadają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na daną niepełnosprawność, ale także uczniów niedostosowanych społecznie, wybitnie zdolnych oraz wykazujących pewne charakterystyczne dla nich trudności w realizowaniu założeń wywiedzionych z ramowego programu nauczania. Trudności te mogą wynikać nie tylko ze specyfiki ich funkcjonowania poznawczo-percepcyjnego, ale z wielu najróżniejszych czynników, do których warto zaliczyć m.in. sytuację rodzinną naszego ucznia, możliwości środowiskowe czy też dysleksję, dysgrafię, dyskalkulię i dysortografię. 
Ze względu na tak szeroką gamę czynników wpływających na możliwości uczniów, trudno mówić o gotowym i sprawdzonym sposobie postępowania podczas planowania przez nas działań wspierających. Jeden z głównych warunków współpracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi powinno stanowić zindywidualizowanie formy pracy oparte na dokonanej wcześniej rzetelnej diagnozie dziecka. Tylko na tej podstawie uda nam się określić metody i formy pracy, przynoszące korzyści dla dalszego rozwoju i funkcjonowania ucznia. 
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne stanowią jedną z podstawowych form wsparcia ucznia o specyficznych trudnościach w uczeniu się. Polegają one na stosowaniu dobranych indywidualnie oddziaływań terapeutyczno-edukacyjnych, skupionych przede wszystkim na usprawnianiu zaburzonych funkcji (korekcji) oraz na wsparciu tych rozwijających się prawidłowo (kompensacja), by w razie potrzeby mogły one wspomagać te procesy, które tego wymagają, lub nawet je zastąpić. 

Maks i zasady ortografii

Maksa poznałam, gdy podjęłam swoją pierwszą pracę zawodową w jednej z sopockich szkół podstawowych. Był rezolutnym dziesięciolatkiem, który chętnie podejmował się proponowanych mu aktywności i wykazywał szczere zainteresowanie poszerzaniem swojej wiedzy. Jego największą trudnością okazało się jednak przyswojenie zasad poprawnej pisowni, które skutecznie utrudniało mu pełną realizację kolejnych, stawianych przed nim edukacyjnych wyzwań. Jedną z podstawowych umiejętności nabywanych przez dzieci w okresie wczesnoszkolnym jest zdolność poprawnego zapisywania i odczytywania wyrazów. W trakcie nauki pisania należy pamiętać,...