PRENUMERUJ
  1. Strona główna
  2. Studium przypadku
  3. Niezaspokojone potrzeby seksualne i komunikacyjne a agresja i autoagresja wśród osób z niepełnosprawnością intelektualną

Niezaspokojone potrzeby seksualne i komunikacyjne a agresja i autoagresja wśród osób z niepełnosprawnością intelektualną

  • 14 min. czytania
Studium przypadku

Myśląc o agresji i autoagresji osób z niepełnosprawnością intelektualną, można wskazać wiele motywów takiego zachowania. W pracy zawodowej codziennie stykam się z sytuacjami, w których moi uczniowie, podopieczni są narażeni na napięcia, z którymi nie potrafią sobie poradzić.

Przybliżając osoby, o których będę mówiła, przedstawię podział dotyczący poziomu inteligencji na podstawie testów.

Rodzaje niepełnosprawności intelektualnej według skali IQ Wechslera:

  • 69–55 – niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim;
  • 54–35 – niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym;
  • 34–20 – niepełnosprawność intelektualna w stopniu znacznym;
  • poniżej 20 – niepełnosprawność intelektualna w stopniu głębokim.
     

W poniższym artykule będę powoływała się na grupę najlepiej mi znaną, czyli dzieci, młodzież i dorosłych z umiarkowaną i znaczną niepełnosprawnością intelektualną. W pozostałych akapitach ilekroć mowa będzie o osobach z niepełnosprawnością intelektualną, w domyśle należy mieć osoby z umiarkowaną lub znaczną niepełnosprawnością intelektualną.

Mówiąc o zaburzeniach zachowania mogących wystąpić u osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym, wskazać można takie jak:
  • autoagresja (uderzanie się rękami w głowę, uderzanie głową o ścianę, gryzienie dłoni/palców, szczypanie się, uderzanie pięściami w ścianę/stół/podłogę itp.);
  • zachowania agresywne skierowane na rówieśników (popychanie, bicie, gryzienie, kopanie, krzyczenie, szczypanie itp.);
  • zachowania agresywne skierowane na osoby dorosłe (jw.) oraz otoczenie (trzaskanie drzwiami, rzucanie krzesłem, przewracanie stolików);
  • łamanie norm społecznych (np. rozbieranie się, dotykanie intymnych części ciała w towarzystwie innych osób, kładzenie się na podłodze, zabieranie siłą cudzej własności);
  • bierność – brak reakcji na zadawane pytania, prośby innych osób, apatia;
  • brak posłuszeństwa – np. uciekanie na ulicy, zabawa dziecka kiedy już jest czas na lekcję lub posiłek czy wyjście z domu);
  • zaburzenia odżywiania (objadanie się, odmawianie jedzenia czy picia).

Przyczyny zachowań destrukcyjnych i agresywnych u osób z niepełnosprawnością intelektualną 

Medyczne

  • Ból – ponieważ osoby ze znaczną niepełnosprawnością intelektualną często nie mówią lub robią to w sposób mało zrozumiały, nie potrafią określić b...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Terapia Specjalna"
  • Dostęp do wszystkich artykułów w wersji online
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    ⇐ Poprzedni wpis

    Studium przypadku – perspektywa nauczyciela

    Następny wpis ⇒

    Trening czy rehabilitacja – perspektywa zawodniczki z niepełnosprawnością ruchową
    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI

    Udostępnij:

    Podobne artykuły:

    Trening czy rehabilitacja – perspektywa zawodniczki z niepełnosprawnością ruchową

    Autoagresja jako zespół zachowań problemowych. Studia przypadków zachowań autoagresywnych o różnych funkcjach

    Król, Miłość, Życie, Dom

    Istotna rola działań proaktywnych w procesie terapeutycznym