Teatr angażujący jako miejsce budowania potencjału osób z niepełnosprawnością

Teatr dla większości z nas jest miejscem tzw. kultury wysokiej, kojarzonej z wielkimi nazwiskami, począwszy od dramatopisarzy, reżyserów, aktorów, aż po kostiumografów i oświetleniowców. Nasze wyobrażenia o teatrze zostały ukształtowane już od najmłodszych lat, kiedy oglądaliśmy jako przedszkolaki najważniejsze bajki świata. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że świat się zmienia, a wraz z nim zmienia się teatr, który zyskuje nowy wymiar swoich działań. Już dawno temu teatr służył społecznościom do wyzwalania w nich i z nich różnorodnych emocji – tzw. oczyszczania – katharsis. Później stał się ważnym nośnikiem naszej kultury i bogatych tradycji, dla wielu ludów był również narzędziem przekazywania rytuałów. Rolą teatru była również walka o wolność – zabieranie głosu w sprawach ważnych społecznie oraz politycznie. Na przestrzeni wielu lat teatr zmienił swoje przeznaczenie. Nadal możemy obejrzeć w nim sztuki klasyczne, które zabiorą nas w świat literatury, ale oprócz tego zobaczymy dzieła zaangażowane społecznie, które pokazują dręczące problemy i wyzwania, z jakimi boryka się świat i ludzie.

Teatr angażujący

Obecnie sztuka może stać się medium i początkiem do rozpoczęcia dialogu społecznego, dlatego w naszej kulturze kształtuje się nurt teatru angażującego, który często tworzony jest w porozumieniu zawodowym artystów z amatorami. Teatr angażujący to działania, których celem jest jednoczenie społeczności oraz oddawanie głosu osobom niesłyszanym, a także budowanie wspólnoty myśli i wartości. Teatr ten składa się ze zwykłych ludzi, którzy pragną za pomocą narzędzi teatralnych opowiedzieć historię swojej zbiorowości oraz własną, jest to głos twórczy... wszystkich, często niewidzialnych jednostek.

Właśnie taki teatr może stać się miejscem osób z różnorodnymi niepełnosprawnościami. Miejscem, w którym mogą zaistnieć, zostać usłyszani i zapamiętani.

Postrzeganie i postawa wobec artystów z niepełnosprawnością w ostatnich latach uległa dużej metamorfozie. Zaczęliśmy oddawać im głos i przest...