Jak wykorzystać uważność w radzeniu sobie w zamartwianiu się i przewlekłym stresie? Propozycje ćwiczeń

Otwarty dostęp Dobrostan pedagoga i terapeuty

Aktualnie tempo naszego życia jest bardzo szybkie. Wyzwania zarówno dnia codziennego, jak i zawodowe oraz trudności, które napotykamy, intensywnie angażują nasze procesy poznawcze. Rzadko zatrzymujemy się i koncentrujemy na tym, co teraz, angażując zmysły. Myśli są zwykle „o krok przed nami” przez planowanie, przewidywanie i tworzenie scenariuszy wydarzeń, które zakładamy, że będą miały miejsce. Ale jak wskazuje powyższy cytat, tak naprawdę nie mamy co do tego pewności. Jedyny czas, na który mamy wpływ, jest czasem teraźniejszym. Jak zatem wykorzystać uważność w codziennym życiu?

Czym jest uważność? 

Uważność jest koncepcją definiowaną w psychologii jako skupianie uwagi na teraźniejszości. Skupianie uwagi w procesie uważności charakteryzuje otwartość, elastyczność oraz ciekawość. Jest to proces świadomości, który stanowi jeden z ważnych procesów terapeutycznych w terapii akceptacji i zaangażowania. 
Głównym celem uważności jest wzmocnienie świadomości własnego doświadczania w danej chwili. Dokładne postrzeganie tego, co się dzieje, pozwala zebrać ważne informacje dotyczące zachowania, a pełne zaangażowanie w to, co się robi, zwiększa skuteczność oraz odczuwaną satysfakcję. 

Znaczenie uważności w codziennym życiu

Uważne bycie „tu i teraz” wpływa korzystnie na nasze życie:

POLECAMY

  • wzbogaca doświadczanie; 
  • umożliwia skuteczne działanie; 
  • ułatwia pielęgnowanie odczucia wdzięczności za to, co się posiada; 
  • ułatwia podjęcie działań w kierunku zmiany; 
  • ma podstawowe znaczenie dla samoświadomości i wiedzy o sobie; 
  • przez lepszy kontakt z własnymi emocjami uczymy się regulować swoje zachowania i dokonywać wyborów w zgodzie z własnymi wartościami; 
  • zwiększa satysfakcję i skuteczność przez pełne zaangażowanie. 

Uważność a zamartwianie

Martwienie się jest znanym nam stanem, w którym na skutek napotkanej trudności umysł „pracuje” nad znalezieniem rozwiązania problemu. Podczas poszukiwania rozwiązań zachodzą w naszym umyśle różne procesy. Możemy zarówno przywoływać wspomnienia z przeszłości, jak i wyobrażać sobie sytuacje, które nie miały miejsca, ale które zakładamy, że mogą się wydarzyć. 
Martwienie się jest związane z pojawianiem się napięcia emocjonalnego związanego z zaniepokojeniem przeszłością lub przyszłością. 

Kiedy martwienie staje się problemem? 

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, jeśli założymy, że martwienie jest naturalnym procesem związanym z pojawiającymi się trudnościami. Można jednak przyjrzeć się kilku podpowiedziom, które ułatwiają rozpoznanie tego, czy martwienie jest stanem nadmiernym: 

  • Zwróć uwagę, co jest treścią Twoich zmartwień, czy starasz się znaleźć adaptacyjne rozwiązanie problemu, czy skupiasz się na negatywnych scenariuszach. 
  • Sprawdź, jakie emocje Ci towarzyszą. Nadmiernemu zamartwianiu towarzyszy zwykle cierpienie. 
  • Istotne jest także to, jak często się zamartwiasz, jak dużą część dnia zajmuje martwienie się. Jak to wpływa na Twój dzień i wykonywanie codziennych czynności?
  • Spróbuj odpowiedzieć sobie, jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia sytuacji, którą się martwisz. Martwienie się trudnościami, które mają małe prawdopodobieństwo zaistnienia, nie jest adaptacyjne. 
  • Sprawdź, czy Twoje martwienie nie jest nawykowe, czy nie jest przyzwyczajeniem powtarzanym bez udziału Twojej woli. 
  • ...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI