Tworzenie oddziaływań wspomagających kompetencje komunikacyjne w modelu aktywnym u 10-letniego chłopca z zespołem Cri du Chat

Temat numeru

W niniejszym artykule przedstawiono spersonalizowane podejście do interwencji AAC, opisując proces tworzenia systemu komunikacyjnego dla chłopca z rzadkim zespołem genetycznym Cri du Chat w ramach czterech początkowych etapów oddziaływań.

Proces wspierania kompetencji komunikacyjnych Jakuba rozpoczął się w 2022 r., gdy chłopiec miał 6 lat. Przez ponad trzy lata kluczową rolę w działaniach odgrywali rodzice – Anna i Dawid. Na początku, aby zwiększyć prawdopodobieństwo inicjowania komunikacji, tworzyliśmy wysoce angażujące sytuacje. Organizowaliśmy wiele pozytywnych i udanych doświadczeń, które miały na celu budowanie motywacji Kuby do rozwijania kompetencji komunikacyjnych. Przebieg tych działań został szczegółowo opisany w niniejszym artykule. Wypowiedzi rodziców dokumentują postępujący rozwój niezależności chłopca.

Pierwsze interwencje AAC realizowane były w gabinecie terapeutycznym oraz w domu rodzinnym. Z czasem zakres oddziaływań został poszerzony o środowisko edukacyjne – Przedszkole Publiczne nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi w Krapkowicach.

DIAGNOZA MEDYCZNA: Zespół Cri du Chat, niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim.

W procesie obserwacji wyłoniono poszczególne potencjały chłopca; zebrano je w tabeli 1.

Na podstawie obserwacji uczestniczącej oraz wywiadu z rodziną zidentyfikowano bariery komunikacyjne5 Jakuba w następujących obszarach rozwojowych:

  • emocjonalno-motywacyjnym: nadpobudliwość, niepokój, impulsywność, porywczość, wysoki poziom drażliwości, częste napady złości, zachowania autoagresywne (gryzienie się, uderzanie głową w przedmioty, drapanie, szczypanie);
  • poznawczym: trudności z utrzymaniem uwagi na jednej czynności, przerzutność uwagi, skłonność do fiksacji na silnych bodźcach;
  • motorycznym: wzmożona aktywność ruchowa oraz nasilone potrzeby w zakresie stymulacji okolic orofacjalnych (nadmierne ślinienie się, wkładanie przedmiotów do ust, gryzienie);
  • percepcyjnym: nadwrażliwość na bodźce słuchowe, szczególnie głośne dźwięki;
  • społecznym: występowanie zachowań agresywnych w odpowiedzi na niezaspokojenie natychmiastowych potrzeb, brak umiejętności oczekiwania na swoją kolej, ograniczone doświadczenia w relacjach z partnerem komunikacyjnym;
  • komunikacyjnym: niewystarczające zasoby komunikacyjne (takie jak znaki manualne czy wokalizacje) oraz ograniczone doświadczenia w interakcji z partnerem komunikacyjnym.

 

Fot. 1. Jakub z rodzicami Źródło: zbiory własne.

Tabela 1. Zidentyfikowane zasoby2 Jakuba

Zasoby
Osoby o ZPKom

Poznawcze: dobrze rozwinięte umiejętności rozumienia mowy werbalnej, dobra znajomość nazw, np. zwierząt, kolorów, instrumentów, postaci z bajek i książek

Wokalizacje3: „Ba” – babcia, bajka, bach (coś spada); „Gu” – królik Bing, zając; „Pe” – świnka Peppa, „Ma” – mama, pojawia się w sytuacjach kryzysowych, „Daj, Taj taj” – kaczka, „Ga” – pociąg Gabryś

Ruchowe: manualna zdolność do obsługi pomocy komunikacyjnych (gest wskazywania). Znajomość gestów Makaton4 („pa”, „jeszcze”, „koniec”)

Zmysłowe: duża spostrzegawczość wzrokowa

Środowiska rodzinnego

Emocjonalno-społeczne: gotowość rodziców do współdziałania z terapeutą AAC według opracowanych strategii AAC, motywacja do komunikacji ze swoim dzieckiem \

Poznawcze: znajomość gestów manualnych Makaton, np. „jeszcze”, „koniec”, „jeść”, „pić”, „bawić się”, „lepić”, „dom”, „kot”, „pies”, „auto”, „pociąg”. Podjęte wcześniejsze próby wprowadzania AAC na terenie przedszkola i na zajęciach logopedycznych, przygotowywanie książek komunikacyjnych

Najbliższego otoczenia Przedszkola Integracyjnego Poznawcze: chęć poznawania wiedzy z zakresu AAC, szkolenia kadry

Źródło: opracowanie własne

Tabela 2. Preferowane przedmioty i aktywności oraz sposoby spędzania czasu przez Jakuba

Atrakcyjne zabawki i przedmiot
  • Zabawki: pociągi, bańki mydlane, kręcenie kółek w samochodzikach, sorter domek, zakręcona wieża, zjeżdżalnia samochodowa, kubeczki, królik Bing (maskotka)
  • Książeczki, np. sensoryczne, Kicia Kocia, Bolek i Lolek, Królik Bing, Tomek i przyjaciele
  • Instrumenty: dzwoneczki diatoniczne, dzwoneczki rurkowe, gitara/ukulele, talerze
  • Drewniane układanki
Sposoby spędzania czasu z innymi osobami
  • Oglądanie ilustracji i nazywanie postaci z bajek
Sposoby spędzania czasu w samotności
  • Książki, grube katalogi – wertowanie
  • Huśtanie się w kokonie
  • Przesypywanie (ryż, kasza, piasek)
  • Przelewanie wody
  • Kąpiel z zabawkami do wody

Źródło: opracowanie własne.

TWORZENIE INDYWIDUALNEGO SYSTEMU KOMUNIKACYJNEGO KUBY OPARTEGO NA MODELU AKTYWNYM. CZTERY KLUCZOWE ETAPY ODDZIAŁYWAŃ 

Model aktywny6 jest koncepcją tworzenia indywidualnego systemu komunikacji, opracowaną na gruncie polskim i opublikowaną w publikacji zbiorczej w 2020 r.
Model aktywny nie jest formą terapii, jest wspieraniem rozwoju osoby w obszarze kompetencji komunikacyjnych i społecznych w celu poprawy jakości życia osoby i jej najbliższego środowiska.
Ukazuje składowe indywidualnych systemów komunikacji, dostosowane do unikalnych potrzeb osób o ZPKom, publikując różne studia przypadków. 

ETAP I – IDENTYFIKOWANIE TEMATÓW MOTYWUJĄCYCH KUBĘ DO PODEJMOWANIA AKTYWNOŚCI I ROZMÓW W ODNIESIENIU DO KONKRETNYCH PRZEDMIOTÓW

Zainteresowania Kuby stały się podstawą do pl...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań magazynu "Terapia Specjalna"
  • Dostęp do wszystkich artykułów w wersji online
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI