Usługi na rodzinie

Oile to pierwsze zagadnienie powoli zaczyna być obecne w polskiej rzeczywistości i prace w tym obszarze mają miejsce w resorcie zdrowia i pomocy społecznej, o tyle usługi skoncentrowane na rodzinie wydają się być pięknym hasłem, na które wszyscy się zgadzamy, ale nie znajdujemy możliwości jego implementacji w naszej rzeczywistości usług medycznych i działań edukacyjnych. Jest to temat, który najchętniej zarezerwowalibyśmy dla służb społecznych i ośrodków pomocy rodzinie. Jeśli tak do tego podchodzimy, to znaczy, że długa jeszcze przed nami droga integrowania działań różnych resortów na rzecz rodziny wychowującej dziecko z niepełnosprawnością, a to zintegrowanie jest gwarancją prawdziwie skutecznej pomocy. 

Akty prawne stanowią ramy do organizowania działań i usług skoncentrowanych na rodzinie

Ten kierunek, choć trudny w realizacji, znajduje bardzo silne umocowanie legislacyjne w dwóch najważniejszych aktach prawnych, które pojawiły się w Polsce w ostatnich latach, oraz wielu innych, które je poprzedzały – z Konstytucją RP na czele. Mam tu na myśli ratyfikowaną w 2012 roku przez nasz kraj „Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych”. W art. 24 pkt. 3 tego dokumentu czytamy: „Państwa Strony dostarczać będą odpowiednio wcześnie i wszechstronne informacje, oferować pomoc i usługi dzieciom niepełnosprawnym i ich rodzinom”. Tak więc w takim ujęciu problemu odchodzimy od modelu bio-medycznego, który koncentrował się prawie wyłącznie na dziecku, na leczeniu jego dysfunkcji i wyrównywaniu braków, np. edukacyjnych w instytucji...