Uczeń ze spektrum autyzmu ma bardzo dużo problemów związanych z relacjami społecznymi. Większość młodszych dzieci ze spektrum nie reaguje na wezwanie po imieniu ani nie patrzy w sytuacjach naturalnych na drugą osobę. Kontakt wzrokowy jest spontanicznym czytelnym znakiem, który wyraża pewne emocje, takie jak: zaskoczenie, radość, smutek, zainteresowanie itp. Niestety, nasze dzieci mają z tym duże trudności, rzadko patrzą w kierunku wskazywanym przez inne osoby i nie nawiązują kontaktu wzrokowego. Uczeń ze spektrum często skupia uwagę na przedmiotach, a nie na ludziach. To bardzo utrudnia relacje społeczne i jest źle postrzegane przez inne dzieci typowo się rozwijające. Nie rozumieją one, że przyciąganie uwagi może odbywać się w różny sposób, a nie tylko przez ciągnięcie za rękę czy płacz lub krzyk.
Podczas rozmów rodzice zwracają uwagę na sztywność w zabawach, że ich dzieci bawią się inaczej niż ich rówieśnicy. Nasi uczniowie trzymają się sztywno funkcji przedmiotu i nie wpadną na pomysł, że wiaderko może być bębenkiem lub czapką na głowie. Nie będą widzieć w tych przedmiotach żadnych innych cech niż rzeczywiste, nie będą udawać, że coś jest czymś innym niż w rzeczywistości.
Udawanie jest trudną formą zabawy dla ucznia ze spektrum autyzmu. Jest to stan umysłu i żeby umieć to robić, osoba musi znać różnice między prawdą a fikcją. Dzieci neurotypowe rozumieją, że coś jest na niby i że tylko to udają.
Większość naszych dzieci nie potrafi wcielić się w inne role, udawać, że są zwierzątkami lub jakimiś bohaterami z bajki. Brak tych umiejętności powoduje, że mają one duże trudności w zabawie z rówieśnikami.
Uczniowie ze spektrum autyzmu mają również duże problemy ze zrozumieniem niektórych komunikatów, np. gdy pani powiedziała do Antka: „złap siatkę za uszy”, chłopiec zakładał reklamówkę na swoje uszy. Dzieci te nie rozumieją...
Teoria umysłu a deficyty w zakresie umiejętności społecznych – studium przypadku Antka z ASD
Antek ma 8 lat i jest wysoko funkcjonującą osobą ze spektrum autyzmu. Jednym słowem nikt z boku nie wie, że chłopiec ma jakieś trudności rozwojowe. Dopiero przy obserwacji, kiedy zachowuje się nietaktownie wobec innych osób, nie trzyma dystansu, mówi osobom dorosłym na ty i nie rozumie, że inni mogą inaczej myśleć, zastanawiamy się, co mu jest. Czy to złe wychowanie czy…? Co leży u podstaw Antka problemów? Obecnie jedna z teorii próbuje to wyjaśnić. Brak teorii umysłu, czyli tzw. ślepota umysłowa, może doprowadzać do innego spojrzenia na zachowania ludzi.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
