Czym jest outdoor education?
Edukacja typu outdoor, to aktywna forma edukacji, której podstawy oparte są na bezpośrednim doświadczaniu. Zajęcia odbywają się indywidualnie oraz w grupie – w naturalnym środowisku. Podczas tych zajęć wykorzystuje się aktywności na zewnątrz – typu wędrówka, wspinaczka, kajakarstwo itp. Zadania są realizowane w grupie, a kończą się zawsze podsumowaniem i omówieniem. Ma to na celu nakierowanie i pomaganie w wyciąganiu wniosków. Tego typu edukacja wywiera ogromny wpływ na kształtowanie człowieka, rozwój jego umiejętności miękkich i społecznych.
Outdoorowe formy oddziaływania w terapii to nic innego, jak wykorzystanie przyrody w procesie terapeutycznym. Edukacja outdoorowa korzeniami sięga do Norwegii, gdzie określana jest mianem Friluftsterapi oraz Allemannsretten. Te dwa określenia oznaczają terapię przyrodą, świadomość naturalnego środowiska oraz aktywne spędzanie czasu wolnego w otoczeniu przyrody. Pojęcia te definiują życie Norwegów. Stały się stylem i postawą kulturową mieszkańców północy. Friluftsterapi – tego określenia jako pierwszy użył dramatopisarz Henryk Ibsen w wierszu Na szczytach gór (1859 r.), a utworzył go ze zlepka słów: „fryz” – wolny, „luft” – powietrze, „liv” – życie. Z kolei Allemannsretten jako określenie uległo kodyfikacji („Ustawa o rekreacji na świeżym powietrzu” z 1957 r.). Sens tego określenia zawiera prawa każdego człowieka do poruszania się i korzystania z dobrodziejstw natury w dowolnej części kraju, z jednoczesnym obowiązkiem poszanowania przyrody oraz niezakłócania spokoju prywatnym właścicielom.
W 2010 r. Nordycka Rada Ministerstw i Norweskie Ministerstwo Środowisk zapoczątkowały projekt „Życie na świeżym powietrzu i zdrowie psychiczne”. Celem tego projektu stało się ustanowienie wspólnej przestrzeni dla włączania życia na świeżym powietrzu w krajach nordyckich do usług zdrowia psychicznego – zarówno w zakresie profilaktyki, jak i terapii. Coraz więcej ośrodków rehabilitacyjnych, usług środowis...
