Tematem przewodnim drugiego wydania „Terapii Specjalnej Dzieci i Dorosłych” są reguły prawidłowej, wczesnej komunikacji przedsłownej z małym dzieckiem z niepełnosprawnością sprzężoną. W artykule otwierającym bieżący numer czasopisma Katarzyna Pachniewska radzi czytelnikom, jak odczytywać sygnały komunikacyjne młodego pacjenta i odpowiednio na nie reagować.
W tym miesiącu podejmujemy również temat narzędzi wspierających aktywizację dzieci w okresie wczesnej interwencji, przedstawiamy alternatywne metody komunikacji, opisujemy objawy kliniczne zespołu Marfana i publikujemy scenariusz zajęć zatytułowany „Czym się różni kobieta od mężczyzny?”, przeznaczony do pracy z osobami posługującymi się AAC.
Jakie czynniki mają wpływ na rozwój komunikacji u dziecka? Co wspiera wczesną komunikację przedsłowną? Jakie sygnały komunikacyjne przejawiają dzieci ze niepełnosprawnością sprzężoną? Na te pytania odpowiada Katarzyna Pachniewska w artykule zatytułowanym „Reguły prawidłowej, wczesnej komunikacji przedsłownej z małym dzieckiem z niepełnosprawnością sprzężoną”. Wraz z niniejszym tekstem przekazujemy Państwu propozycje pytań pomocniczych do obserwacji sygnałów komunikacyjnych dziecka, związanych z jego udziałem w interakcji.
Zachęcamy Państwa do lektury artykułu Ireny Kuczborskiej pt. „Prezabawki i ich wykorzystanie w aktywizacji dzieci w okresie wczesnej interwencji”, który publikujemy w rubryce „Metody terapii”. Psycholożka i specjalistka w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju przedstawia w nim ideę wykonywania prezabawek służących aktywizacji dzieci i doskonaleniu umiejętności współpracy z rodzicami i opiekunami.
„Zespół Marfana w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11 objęty jest kodem Q87.4. Jednostka ta należy do grupy chorób genetycznych i dotyka tkanki łącznej. Mechanizm dziedziczenia kształtuje się dwojako. Szacuje się, że 70–80% stanowi dziedziczenie bezpośrednie od rodziców lub krewnych, a pozostałe 30–20% jest wynikiem mutacji samoistnej. Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący” – pisze Anna Parakiewicz w artykule zatytułowanym „ „Zespół Marfana – standardy postępowania”, który publikujemy w rubryce „Studium przypadku”. Czytając niniejszy tekst dowiedzą się Państwo, jak można poprawić komfort i jakość życia pacjenta dotkniętego tą jednostką chorobową.
„Komunikacja alternatywna i wspomagana jako nieocenione narzędzie do edukacji seksualnej osób ze sprzężoną niepełnosprawnością” to artykuł Joanny Płuskiej, który publikujemy w dziale „Zajęcia z pomysłem”. Autorka wymienia w nim funkcje zachowań komunikacyjnych występujących w obszarze seksualności człowieka i rodzaje pomocy dydaktycznych wykorzystywanych w edukacji seksualnej, w zależności od stosowanej alternatywnej metody komunikacji.
Temat komunikacji alternatywnej podejmuje również Agnieszka Kossowska, przekazując Państwu interesujące studium przypadku chłopca porozumiewającego się z rodzicami za pomocą AAC – komunikacji alternatywnej i wspomagającej.
W sierpniowym numerze publikujemy scenariusz zajęć zatytułowany „Czym się różni kobieta od mężczyzny?”, z pomocą którego uczeń pozna prawidłowe nazewnictwo części ciała człowieka i nauczy się wskazywać różnice anatomiczne w budowie ciała kobiety i mężczyzny.
W bieżącym wydaniu czasopisma nie zabrakło również gotowych do wykorzystania konspektów zajęć i kart pracy. „Okres dojrzewania – chłopcy” i „Okres dojrzewania – dziewczęta” to pomoce dydaktyczne służące zapoznaniu uczestników ze zmianami zachodzącymi w ciele w okresie dojrzewania.
Drugie wydanie „Terapii Specjalnej Dzieci i Dorosłych” zamyka artykuł Agnieszki Pilch zatytułowany „Wspomagające i alternatywne metody komunikacji w świetle prawa oświatowego”. Ekspertka analizuje w nim zapisy Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych i rozporządzenia Ministerstwa Edukacji Narodowej w sprawie AAC.
