Rodzice dzieci ze spektrum autyzmu zaraz po tym, jak usłyszą diagnozę, rozpoczynają poszukiwania najlepszego sposobu terapii. Pytają specjalistów, kontaktują się z innymi rodzicami dzieci autystycznych, przeszukują niezliczone strony internetowe. Sama często słyszę od rodziców pytania: Która metoda jest najlepsza? Która jest najskuteczniejsza? Od czego zacząć? Co myślę o tej czy innej metodzie terapii? A jest w czym wybierać – począwszy od metod terapeutycznych, które powstały specjalnie z myślą o dzieciach ze spektrum autyzmu, jak na przykład terapie oparte o techniki behawioralne (TEACCH, ABA…) czy terapie o bardziej niedyrektywnym charakterze (Floor Time, Son-Rise Program, RDI…), a kończąc na tzw. terapiach wspomagających, jak na przykład terapia logopedyczna, terapia procesów integracji sensorycznej, dogoterapia, hipoterapia itd.
Dział: Otwarty dostęp
Klocki LEGO od dziesięcioleci cieszą się niegasnącą popularnością zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Są one nie tylko źródłem rozrywki, ale także ważnym narzędziem wspierającym rozwój młodych umysłów na wielu płaszczyznach.
Czy dzieci zjawiające się na terapii mają tylko jedną trudność? Nie, bardzo często rodzice mówią o wielu sprawach, a jeszcze kolejne „wychodzą” po diagnozie. Mało tego, dzieci chodzą na terapię do wielu specjalistów lub/i do lekarzy różnych specjalności. Czasami też dziecku poprawia się w jednej dziedzinie, a pojawiają się inne trudności. Rodzice są i mają prawo być tym zmęczeni, a czy my, terapeuci, zastanawiamy się, jak te liczne terapie wpływają na same dzieci? Jak one się czują, odwiedzając kolejnych specjalistów? W końcu wiele z nich pyta: „Co ze mną jest nie tak?”. Często nie chcą już z nikim współpracować, bo same u siebie nie widzą efektów. Co wtedy?
Interocepcja to zdolność do rozumienia i odczuwania własnych emocji oraz stanów ciała. Wraz z kolejnymi fragmentami artykułu poruszymy temat zrozumienia czucia trzewnego w codziennym życiu i utrzymaniu dobrostanu.
Jedną z podstawowych form rehabilitacji, które biorą udział w procesie przywracania sprawności pacjentom lub klientom, jest terapia zajęciowa. Głównym jej celem jest maksymalny powrót do sprawczości i tym samym osiągnięcie maksymalnej samodzielności w podstawowych sferach życia, takich jak ubieranie i rozbieranie się, przygotowywanie i spożywanie posiłków, dbanie o higienę osobistą, włączenie się aktywnie w życie społeczne, zawodowe lub kulturalne, poprawa sprawności lokomocyjnej. Podczas zajęć z terapii zajęciowej pacjenci wykonują również ćwiczenia manualne poprawiające sprawność ruchową rąk, ćwiczenia zwiększające zakres ruchu w stawach, ćwiczenia koordynujące oko–ręka oraz ćwiczenia ogólnousprawniające. Wachlarz zajęć w terapii zajęciowej jest już bardzo szeroki. Ważnym aspektem przy doborze zajęć jest też wiek, stan pacjenta, jego zdrowie psychiczne, jednostka chorobowa, z jaką się zmaga, wydolność pacjenta i stan, z jakiego wychodzi, rozpoczynając rehabilitację, oraz najważniejsze – cel, jaki chcemy osiągnąć wspólnie z pacjentem, by uzyskać satysfakcjonujące go wyniki terapii.
Nie ma żadnego powodu, aby dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi nie mogły efektywnie korzystać z dobrodziejstw cyfrowego świata. Jako nauczyciele i nauczycielki, ale także terapeuci i terapeutki z powodzeniem możemy je traktować w kategoriach efektywnego wsparcia edukacji oraz rozwoju uczniów i uczennic – aplikacje i zasoby sieci są przecież atrakcyjne dla wszystkich. To tym bardziej istotne, że technologie cyfrowe są niezbędne do życia i pracy w nowoczesnym społeczeństwie informacyjnym, stwarzając zupełnie nowe szanse i możliwości także dla takich dzieci.
Terapia zajęciowa stosowana jest jako jedna z form rehabilitacji oraz leczenia osób z niepełnosprawnościami, w której angażujemy pacjenta lub klienta w różne zadania. Terapia zajęciowa to dziedzina polegająca na pomaganiu ludziom w każdym wieku w powrocie do sprawności. Jednym z jej celów jest umożliwienie pacjentowi jak najbardziej aktywnego i samodzielnego uczestnictwa w życiu. Jak efektywnie wykorzystywać nowe technologie w terapii, aby wspierać funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami?
Autyzm, chociaż stał się bardziej rozpoznawalny i zrozumiały w ostatnich latach, wciąż stanowi wyzwanie dla wielu rodzin, nauczycieli i specjalistów zajmujących się opieką zdrowotną. Dzieci z autyzmem doświadczają świata w unikalny sposób, co sprawia, że potrzebują specjalnego podejścia, zarówno w kwestii edukacji, jak i terapii. Terapeuta, który pracuje z dziećmi z autyzmem, nie jest tylko ekspertem w swojej dziedzinie, ale często staje się kluczem do odkrycia świata przez te dzieci – świata, który może być dla nich mniej chaotyczny, bardziej przewidywalny i przyjazny. Rola terapeuty w życiu dziecka z autyzmem jest nieoceniona, dlatego też wybór tej kariery wymaga nie tylko wiedzy i umiejętności, ale przede wszystkim pasji i oddania.
Przyjmuje się, że głównym celem wprowadzania AAC jest budowanie autonomii, rozumianej jako możliwość rozumienia i bycia zrozumianym oraz zaspokojenia swoich potrzeb komunikacyjnych w sposób maksymalnie niezależny, efektywny, precyzyjny, społecznie akceptowalny, z jak największą grupą osób (Porter, 1997). Niestety, ze względu na różnego rodzaju bariery użytkownicy AAC często znajdują się w sytuacji, w której „nie mogą powiedzieć tego, co chcą, kiedy chcą, i tak jak chcą” (Yoder, Kraat, 1983; Light, McNaughton, 2014). Jak sobie z tym poradzić? Czy jest jakieś wyjście z tej sytuacji?
Stale spotykam się z nieświadomością ludzi dotyczącą funkcjonowania osób z niepełnosprawnością intelektualną (NI). Dzieje się tak, ponieważ wiele osób na żadnym etapie edukacji nie miało możliwości poznać osób z tym typem niepełnosprawności. Przyczynia się to do utrwalania stereotypów na temat funkcjonowania osób z NI oraz częstego infantylizowania ich w kontakcie. Okazuje się jednak, że to właśnie sport jest doskonałym sposobem, aby móc pokazywać możliwości osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz o nich komunikować, a tym samym przełamywać stereotypy w społeczeństwie.
Wakacje to czas, w którym chętniej sięgamy po lektury. Wśród tych najczęściej wybieranych znajduje się nie tylko beletrystyka, ale i poradniki oraz inne książki, które pomagają nam rozwijać swoje kompetencje, wiedzę i umiejętności. Poniżej prezentujemy kilka ciekawych propozycji dla dzieci i dorosłych.
Sen stanowi ważną część naszego życia. Wraz z wiekiem zmienia się nasze zapotrzebowanie na ilość snu, jednak zależność naszego ogólnego dobrostanu od jakości snu pozostaje niezmienna. Większość ludzi na przestrzeni życia doświadczyła okresowych trudności związanych ze snem bądź nadal się z nimi zmaga. W dalszej części artykułu przyjrzymy się temu, jakie znaczenie ma sen, konsekwencjom związanym z wybranymi trudnościami w tym obszarze oraz przykładowym sposobom radzenia sobie w przypadku pojawienia się problemów ze snem. Szczególnie skupimy się na bezsenności.