W różnych sytuacjach człowiek, niezależnie od wieku, płci oraz innych zmiennych, przeżywa niepokoje o mniejszym lub większym natężeniu, wywołane rozmaitymi czynnikami. Sytuacja komplikuje się jednak, jeśli lęk dotyczy wycinka rzeczywistości, który obiektywnie nie wzbudza nieadekwatnych emocji czy reakcji. Co w sytuacji, gdy fobia dotyka dziecko z autyzmem? Czy i jak można mu pomóc?
Dział: Analiza procesu terapeutycznego
Terapeuta integracji sensorycznej (SI) diagnozujący trudności sensoryczne u małego dziecka niewidomego musi brać pod uwagę skutki ogólnej deprywacji zmysłowej będącej następstwem braku wzroku oraz problemów, które z tego wynikają. U części dzieci mogą jednak dodatkowo występować konstytucjonalne trudności z przetwarzaniem bodźców przez ośrodkowy układ nerwowy, dlatego należy zachowywać dużą uważność przy formułowaniu wniosków diagnostycznych. Na przykładzie 3-letniej, niewidomej dziewczynki z niepełnosprawnością intelektualną autorka prezentuje proces terapeutyczny, w którym z powodzeniem zastosowano techniki sensoryczne i ćwiczenia ruchowe.
W niniejszym artykule chciałabym zwrócić uwagę na nieprawidłowości rozwojowe u dzieci z zespołem Downa utrudniające nabywanie nowych umiejętności potrzebnych do pełnego i w miarę możliwości niezależnego funkcjonowania w codziennym życiu. Na konkretnym przykładzie zaprezentuję program terapeutyczny, który realizuję podczas zajęć indywidualnych z dziewczynką z zespołem Downa.
Często słyszymy informacje o dzieciach z zespołem Downa, że są niezdarne ruchowo czy mało inteligentne. Historia Tymka pokazuje, że może być jednak inaczej. Całe otoczenie dziecka oraz specjaliści mogą bowiem wpłynąć na rozwój dziecka z tego typu zaburzeniami, jego sukcesy, a przede wszystkim lepsze funkcjonowanie społeczne. Jak działać efektywnie?
W planowaniu i realizacji wsparcia dla podopiecznych bardzo istotne jest zrozumienie sytuacji emocjonalnej rodziców oraz ich stylu radzenia sobie ze stresem. Uwzględnienie tych czynników w procesie terapii pozwoli nam na efektywne i długotrwałe oddziaływania terapeutyczne. Na przykładzie 4-letniego Adasia pokazujemy, jak istotne jest zaufanie i zrozumienie. Jak pracować z rodzicem, aby niemożliwe stało się możliwe?
W niniejszym artykule przedstawiono, w jaki sposób zmieniła się jakość pracy Środowiskowego Domu Samopomocy w Myślenicach w związku z pojawieniem się nowego, wymagającego szczególnej opieki uczestnika. Na przykładzie Sebastiana pokażemy, że warto wprowadzać zmiany w funkcjonowaniu placówki i być otwartym na nowe metody pracy z dorosłymi osobami o różnym stopniu sprawności i z wieloma deficytami. Efekty naszych działań są tego najlepszym dowodem.
Jak efektywnie wprowadzać w szkole ideę edukacji włączającej? Dyrektor szkoły w Łajskach, Marek Tarwacki, przedstawia dobre praktyki ze swojej placówki.
Rzadko zdarza się, aby uczeń niemówiący, wymagający wsparcia we wszystkich czynnościach stał się uczniem szkoły ogólnodostępnej z oddziałami integracyjnymi. Ale w przypadku bohatera tego artykułu tak właśnie było. Swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami związanymi z przebiegiem edukacji włączającej podzielili się nauczyciel Janusz Puchałka, Michał oraz jego tata.
Głęboka niepełnosprawność intelektualna może być sprzężona z wieloma różnymi zaburzeniami rozwojowymi, w tym również z autyzmem. Taką też diagnozę ma Konrad – bohater niniejszego artykułu. Konrad to dorosły, obecnie 24-letni, mężczyzna, którego historia pokazuje, że nigdy nie jest zbyt późno, aby poszukiwać rozwiązań, które umożliwiłyby wyjście z pozornie beznadziejnej sytuacji i poprawę jakości życia.
Współpraca z rodzicami uczniów i podopiecznych to temat, który leży na sercu prawdopodobnie każdemu nauczycielowi, opiekunowi czy terapeucie. Jest to szczególnie ważne w momencie pracy zdalnej. Jak zachęcić rodziców do podjęcia działań, które mają pomóc opanować trudne zachowania na terenie domu? Za pomocą jakich mechanizmów wypracować z rodzicem wspólny system pracy?
Terapię zaburzeń lękowych u dzieci z niepełnosprawnością intelek- tualną można realizować, opierając się na programie tera- peutycznym „Zaradny kot”. Na podstawie studium przypadku przedstawiono opis interwencji terapeutycznej z zastosowaniem tego programu.
W niniejszym artykule opiszę historię Kamila, jednego z moich wyjątkowych uczniów, i naszych spotkań prowadzących do budowania porozumienia. Zaprezentuję, w jaki sposób tworzyłam system komunikacyjny, skupiając się na jego potrzebach, zainteresowaniach i codzienności.