W tym artykule chciałabym przybliżyć środowisko i realia, w jakich znajduje się dziecko na Oddziale Intensywnej Terapii Noworodka (ITN). Myślę, że mają one ogromny wpływ na jego późniejsze funkcjonowanie i odnalezienie się w grupie i społeczeństwie. Ponieważ mam możliwość obserwować rozwój pacjentów także w domu, chciałabym podzielić się z Państwem moimi spostrzeżeniami.
Dział: Analiza procesu terapeutycznego
Artykuł opisuje tworzenie strategii wspomagających porozumiewanie się dla czteroletniego chłopca ze złożoną niepełnosprawnością. Borys ma czterokończynowe dziecięce porażenie mózgowe, obniżone napięcie mięśniowe i wodogłowie. Karmiony jest przez przezskórną gastrostomię endoskopową (PEG). Wymaga regularnego odsysania wydzieliny z jamy ustnej. Przedstawiony proces jest efektem trzech spotkań konsultacyjnych z terapeutą AAC, które odbyły się na przestrzeni pięciu miesięcy.
Oczekiwania rodziców nie raz mijają się z tym, co faktycznie powinno osiągnąć dziecko, by być samodzielnym i dobrze funkcjonującym społecznie człowiekiem, a idąc o krok dalej – te oczekiwania często nie współgrają z możliwościami, a także preferencjami ucznia. Jak rozmawiać z rodzicem, aby pokazać mu to, co jest najistotniejsze i zaprocentuje w dorosłości?
Praca zawodowa to jeden z najtrudniejszych, a zarazem najważniejszych obszarów życia dla osób w spektrum autyzmu. Osoby z zespołem Aspergera (ZA) są grupą niezwykle zaangażowanych, produktywnych i kompetentnych pracowników, jednak ze względu na stereotypy, brak wiedzy wśród pracodawców oraz niedostosowane stanowiska pracy borykają się z ogromnymi trudnościami na rynku pracy. Przejście z etapu edukacji na rynek pracy jest szczególnie trudnym momentem dla osób z ZA, a poszukiwanie pierwszej pracy często wiąże się z silnym stresem.
Jak pracować z ojcem niepełnosprawnego dziecka? Jak pedagog specjalny może pomóc mu przejść przez wszystkie fazy procesu przystosowania się do nowej sytuacji?
Spektrum autyzmu to wzorzec rozwojowy, w którym mechanizm postrzegania świata jest inny niż u osób neurotypowych. Choć obie grupy mają ten sam zestaw „danych wejściowych”, na co dzień jednak funkcjonują inaczej. Niestety, w świecie zorganizowanym zgodnie z neurotypowymi potrzebami osobom w spektrum autyzmu jest zdecydowanie trudniej – jako stosunkowo nieliczna grupa (około 1% populacji) często doświadczają wykluczenia społecznego.
Obecnie w szkole ogólnodostępnej lub w szkole z oddziałami integracyjnymi możemy spotkać zarówno uczniów neurotypowych, jak i uczniów z różnymi problemami rozwojowymi, chorobami przewlekłymi, specjalnymi potrzebami edukacyjnymi czy problemami z zachowaniem. Jest to jasny przekaz dla nas wszystkich: pedagogów, psychologów, rodziców i profesjonalistów, że czas grup jednorodnych dawno minął. Jak rozpocząć naukę w klasie, w której mamy uczniów z różnymi zaburzeniami rozwojowymi, a być może także dzieci niezdiagnozowane?
Wrodzone wady metabolizmu należą do tzw. chorób rzadkich. Mogą ujawniać się jako przewlekłe lub ostre stany psychiczne. Z tego powodu na temat ich możliwych powiązań z zaburzeniami ze spektrum autyzmu narosło wiele mitów.
Wybitny kanadyjski pediatra prof. Peter Rosenbaum, już na progu trzeciego milenium zapowiedział, że w nowoczesnym podejściu do usprawniania dzieci z SPE nie może zabraknąć dwóch ważnych zagadnień: International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) – Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia oraz Family Centred Services (FCS) – Usług Skoncentrowanych na Rodzinie.
