Praca z dzieckiem, które posiada bardzo dużo deficytów, nadmiarów behawioralnych oraz problemy we wszystkich sferach funkcjonowania, to nie lada wyzwanie dla terapeuty. Konieczne jest wprowadzanie intensywnego programu interwencji skupiającego się na umiejętnościach poznawczych, językowych i społecznych. Na przykładzie studium przypadku Elizy przedstawiono opis wczesnej interwencji behawioralnej.
Kategoria: Artykuły
Dla rodziców moment otrzymania diagnozy dziecka to bardzo trudna chwila. Bieganina myśli, strach oraz poczucie bezradności. Poczucie, że wszystko się skończyło. Ale czy faktycznie tak jest? Na przykładzie studium przypadku dwóch bohaterów autorka pokazuje, że „nie ma, że się nie da” i zawsze trzeba walczyć o podopiecznego.
Metoda Tomatisa® jest programem pedagogicznym mającym na celu poprawę procesów przetwarzania słuchowego, dzięki którym uczymy się i poznajemy świat. Podnosi koncentrację, ułatwia naukę, redukuje stres.
Trening partnerów komunikacyjnych uznawany jest za integralną część interwencji AAC. Kogo w otoczeniu użytkownika AAC powinniśmy objąć specjalnym przygotowaniem? Po co i w jaki sposób taki trening prowadzić?
Rynek wydawniczy ukazuje kilka ciekawych pozycji przybliżających problemy żywieniowe z zakresu selektywności jedzenia, trudności z pobieraniem pokarmu, interwencji terapeutycznych, jednak najczęściej dotyczą one niemowląt oraz dzieci. Co w sytuacji, gdy z podobnymi problemami boryka się osoba dorosła z autyzmem, dodatkowo przejawiająca zachowania skrajnie destrukcyjne i agresywne? Czy można jej efektywnie pomóc?
Niepełnosprawność to zjawisko, które wpływa znacząco na funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie. Oprócz aspektów barier architektonicznych, problemów zdrowotnych czy kwestii zatrudnienia, ważną sprawą są trudności społeczne, wynikające m.in. ze stereotypów. Celem poniższego artykułu jest omówienie zjawiska infantylizacji dorosłych z niepełnosprawnością, przede wszystkim ruchową, widzianego z punktu terapeuty, ale też jednocześnie osoby posiadającej wrodzoną niepełnosprawność ruchową o znacznym stopniu.
Motywacja w pracy bardzo silnie wiąże się z energią i zdolnością do tego, aby nią zarządzać. Gdy przychodzi moment, w którym zaczyna nam jej brakować, możemy borykać się z obniżoną satysfakcją z życia zawodowego oraz niską skutecznością zawodową. Dlatego bardzo ważna jest zdolność do rozpoznawania przyczyn obniżonej witalności zawodowej oraz umiejętność wprowadzania narzędzi służących jej podwyższaniu. Jak wykorzystać do tego autocoaching?
W niniejszym artykule przedstawiono, w jaki sposób zmieniła się jakość pracy Środowiskowego Domu Samopomocy w Myślenicach w związku z pojawieniem się nowego, wymagającego szczególnej opieki uczestnika. Na przykładzie Sebastiana pokażemy, że warto wprowadzać zmiany w funkcjonowaniu placówki i być otwartym na nowe metody pracy z dorosłymi osobami o różnym stopniu sprawności i z wieloma deficytami. Efekty naszych działań są tego najlepszym dowodem.
Nieznane wcześniej otoczenie, osoby, relacje i niejasne zasady to moment krytyczny, ale i szansa. Jak poradzić sobie z tym wyzwaniem i wspierać dorosłe osoby z ASD w zakresie zmiany środowiska? Na co zwracać uwagę? Jak zorganizować wsparcie? Jak przygotować dorosłych z autyzmem na zmianę, a tym samym pomóc im oswoić stres?
Ze względu na neurobiologicznie uwarunkowane odmienności w rozwoju sensorycznym i motorycznym dziecka w spektrum autyzmu już w wieku niemowlęcym obserwujemy odmienności w jego kształtujących się kodach emocjonalnych, wpływających na rozwój więzi z głównym opiekunem, a także specyficzne, zogniskowane zainteresowania, często o charakterze stymulacji sensorycznej i odmienności w interakcjach społecznych. Dynamika ta ma bezpośrednie przełożenie na powstającą strukturę tożsamości płciowej. Zatem w jaki sposób pracować z podopiecznym?
Praca nad autoagresją jest mozolna i bardzo trudna emocjonalnie, zarówno dla opiekunów, jak i terapeutów, jednak na końcu terapeutycznej drogi pojawia się on – SUKCES. Poniżej historia Alberta, ucznia z mocno uwarunkowaną autoagresją, który większość swojego życia spędził w zabezpieczeniach, a dziś potrafi funkcjonować bez nich. Zatem trafne wydaje się stwierdzenie, że tam, gdzie nic nie działa, pojawia się ona – terapia behawioralna i dzieją się „cuda”.
Korowe zaburzenia widzenia (CVI), czyli zaburzenia widzenia wynikające z uszkodzenia mózgu, a nie gałki ocznej czy nerwu wzrokowego, są najczęstszą przyczyną zaburzeń widzenia u dzieci w krajach rozwijających się, a liczba osób z CVI ciągle rośnie (Flanagan i in., 2007). Choć jeszcze w Polsce niewiele o nim wiemy, CVI występuje u osób ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi (CCN) znacznie częściej niż mogłoby się wydawać. Jakie są charakterystyczne cechy CVI oraz jak wprowadzać komunikację u osób z zaburzeniami widzenia?