Kategoria: Artykuły
W niniejszym artykule chciałabym zwrócić uwagę na nieprawidłowości rozwojowe u dzieci z zespołem Downa utrudniające nabywanie nowych umiejętności potrzebnych do pełnego i w miarę możliwości niezależnego funkcjonowania w codziennym życiu. Na konkretnym przykładzie zaprezentuję program terapeutyczny, który realizuję podczas zajęć indywidualnych z dziewczynką z zespołem Downa.
Budowanie komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) z osobą ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi (CCN) to wieloetapowy proces rozłożony w czasie. Jednak podejmując działania na każdym z etapów, musimy zdawać sobie sprawę, że celem, do którego dążymy, jest AUTONOMIA komunikacyjna. Zrozumienie definicji autonomii nie tylko pomaga wyznaczać mniejsze cele na poszczególnych etapach, ale także determinuje konkretne działania podejmowane w codziennej praktyce.
Sprawność okulomotoryczna ma bezpośrednie przełożenie na takie podstawowe umiejętności, jak m.in.: wchodzenie po schodach, łapanie piłki czy aktywność na placu zabaw. Jest też bazą dla wyższych funkcji percepcyjnych związanych np. z nauką czytania i pisania oraz spostrzeganiem, zauważaniem zmian w otoczeniu czy obserwowaniem nadjeżdżającego pojazdu. Zakres i jakość ruchów oczu wpływa na to, w jaki sposób uczeń będzie spostrzegał świat i na ile efektywna będzie jego uwaga wzrokowa. Jak przeprowadzić proces diagnozy i jakie oddziaływania wprowadzić, aby realnie poprawić jakość życia podopiecznych?
Artykuł zawiera bazujące na doświadczeniu autorki wskazówki do pracy z seksualnością osób z niepełnosprawnością intelektualną. Zostały tu wyodrębnione najczęściej pojawiające się problemy wynikające z postaw rodziców oraz trudności z rozmawianiem o intymności: miesiączkowanie, masturbacja, rodzicielstwo, profilaktyka przemocy seksualnej.
Komunikacja alternatywna PECS to doskonałe narzędzie porozumiewania się i kształtowania mowy u osób z zespołem Downa. Daje pacjentowi poczucie sprawczości, decyzyjności już od pierwszych momentów nauki korzystania z książki. Jest to absolutnie niezbędne, aby osiągnąć sukces terapeutyczny i samodzielność na przyszłość. Jak zatem przygotować książkę oraz system motywacyjny, aby dziecko miało pozytywne skojarzenia z narzędziem do komunikacji?
Często słyszymy informacje o dzieciach z zespołem Downa, że są niezdarne ruchowo czy mało inteligentne. Historia Tymka pokazuje, że może być jednak inaczej. Całe otoczenie dziecka oraz specjaliści mogą bowiem wpłynąć na rozwój dziecka z tego typu zaburzeniami, jego sukcesy, a przede wszystkim lepsze funkcjonowanie społeczne. Jak działać efektywnie?
Zespół Downa to zaburzenie rozwojowe, w którym dodatkowy materiał genetyczny prowadzi do zaburzeń metabolicznych, charakterystycznych cech fenotypowych, wad narządów wewnętrznych, dymorfizmu tkankowego oraz obniżonego poziomu funkcjonowania intelektualnego (Pueschel, 2009). Co to znaczy dla nas – rodziców, terapeutów, nauczycieli? A co dla samych dzieci z zespołem Downa? Jak dodatkowy chromosom może wpływać na ich rozwój i codzienne funkcjonowanie? W jaki sposób powinniśmy wspierać ich edukację i społeczną inkluzję?
Rodziny w zastępstwie zawsze diagnozują powierzone im dzieci i uczestniczą w bardzo wielu specjalistycznych terapiach. Często dzieci trafiające do rodzinnej pieczy zastępczej borykają się z szeregiem zaburzeń psychicznych i fizycznych. Autorka opisuje własne doświadczenia, z jakimi przyszło jej się zmierzyć, będąc rodzicem zastępczym dwójki dzieci z FAS.
W planowaniu i realizacji wsparcia dla podopiecznych bardzo istotne jest zrozumienie sytuacji emocjonalnej rodziców oraz ich stylu radzenia sobie ze stresem. Uwzględnienie tych czynników w procesie terapii pozwoli nam na efektywne i długotrwałe oddziaływania terapeutyczne. Na przykładzie 4-letniego Adasia pokazujemy, jak istotne jest zaufanie i zrozumienie. Jak pracować z rodzicem, aby niemożliwe stało się możliwe?
Trening relaksacyjny jest doskonałą metodą radzenia sobie ze stresem oraz wzmacniania elastyczności psychologicznej. Sam trening wykonywany regularnie wzmacnia umiejętność wyzwalania reakcji relaksacyjnej, która jest naturalnym przeciwieństwem reakcji stresowej. Zatem jak ćwiczyć relaksację i który trening wybrać?
W artykule omówiono przypadek diagnozy, konceptualizacji i terapii w nurcie poznawczo-behawioralnym. Terapia pacjentki była bardzo dużym wyzwaniem, z uwagi nie tylko na niepełnosprawność, ale przede wszystkim na uwarunkowania społeczno-rodzinne, do których należała choroba matki, co bardzo niekorzystnie wpływało na możliwości zastosowania tradycyjnych technik terapeutycznych. W terapii duży nacisk położono na dostosowanie technik do możliwości pacjentki, co znacznie wydłużyło cały proces.