Spektrum autyzmu to wzorzec rozwojowy, w którym mechanizm postrzegania świata jest inny niż u osób neurotypowych. Choć obie grupy mają ten sam zestaw „danych wejściowych”, na co dzień jednak funkcjonują inaczej. Niestety, w świecie zorganizowanym zgodnie z neurotypowymi potrzebami osobom w spektrum autyzmu jest zdecydowanie trudniej – jako stosunkowo nieliczna grupa (około 1% populacji) często doświadczają wykluczenia społecznego.
Kategoria: Artykuły
Obecnie w szkole ogólnodostępnej lub w szkole z oddziałami integracyjnymi możemy spotkać zarówno uczniów neurotypowych, jak i uczniów z różnymi problemami rozwojowymi, chorobami przewlekłymi, specjalnymi potrzebami edukacyjnymi czy problemami z zachowaniem. Jest to jasny przekaz dla nas wszystkich: pedagogów, psychologów, rodziców i profesjonalistów, że czas grup jednorodnych dawno minął. Jak rozpocząć naukę w klasie, w której mamy uczniów z różnymi zaburzeniami rozwojowymi, a być może także dzieci niezdiagnozowane?
W codziennej pracy zarówno lekarza psychiatry, jak i nauczyciela coraz częściej spotykamy się z osobami z diagnozą zespołu Aspergera. Wynika to z większej świadomości społeczeństwa, lepszej dostępności do profesjonalnej diagnostyki oraz z faktu, że autystyczny rozwoju mózgu dotyczy ponad 1% populacji.
Jednym z problemów dotykających młodszych jest zespół aspergera u młodzieży.
Podstawową cechą zespołu Aspergera jest nieprawidłowość w zakresie interakcji społecznych. Przekłada się to na zdolność budowania relacji z rówieśnikami. Rozwijanie umiejętności społecznych i myślenia społecznego jest możliwe dzięki zajęciom o nazwie Trening Umiejętności Społecznych (TUS). Jak zorganizować TUS i dobrać tematy? Jak wygląda jego realizacja?
„Wyniki badań pokazują, że dzieci niemające przyjaciół są narażone na problemy i opóźnienie w rozwoju społecznym i emocjonalnym, niskie poczucie własnej wartości oraz lęki i depresje w dorosłości.”
(T. Atwood 2015, za: Hay, Payne, Chadwick, s. 74).
Samoświadomość to zdolność do określania własnych potrzeb, możliwości, zasobów, emocji, wrażeń, myśli… i wielu innych rzeczy. Jest to także proces kształtowania własnej tożsamości, budowania wizerunku samego siebie. Niewielu zastanawia się, dlaczego jest to ważne w przypadku osób z autyzmem.
Wrodzone wady metabolizmu należą do tzw. chorób rzadkich. Mogą ujawniać się jako przewlekłe lub ostre stany psychiczne. Z tego powodu na temat ich możliwych powiązań z zaburzeniami ze spektrum autyzmu narosło wiele mitów.
Wybitny kanadyjski pediatra prof. Peter Rosenbaum, już na progu trzeciego milenium zapowiedział, że w nowoczesnym podejściu do usprawniania dzieci z SPE nie może zabraknąć dwóch ważnych zagadnień: International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) – Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia oraz Family Centred Services (FCS) – Usług Skoncentrowanych na Rodzinie.
Genetycznie uwarunkowany zespół Potockiej-Lupskiego należy do rzadkich wad wrodzonych. Jednakże coraz częściej pedagodzy specjalni, tyflopedagodzy, terapeuci, neurologopedzi spotykają na swojej zawiłej, trudnej i bardzo odpowiedzialnej drodze zawodowej dzieci właśnie z tym problemem.