Integracja sensoryczna jest procesem przebiegającym bardzo indywidualnie i zależnym od wielu składowych. Dziecko mające diagnozę integracji sensorycznej, w przebiegu której stwierdzone zostały zaburzenia przetwarzania sensorycznego, skierowane zostaje na indywidualne zajęcia dostosowane do potrzeb dziecka. Integracja sensoryczna powinna być także stymulowana w warunkach domowych. Rodzic powinien – według wskazań terapeuty prowadzącego – stosować ćwiczenia i zabawy rozwijające dane funkcje u dziecka. Ćwiczenia powinny być wykonywane we wskazanych przez terapeutę odstępach czasowych. Co w tym zakresie warto podpowiedzieć rodzicom?
Dział: Metody terapii
Na drzwiach naszej Fundacji widnieje napis: „Tutaj możesz być sobą”. „Bycie sobą” nie jest jednak wcale takie łatwe dla większości osób, które do nas przychodzą.
Coraz więcej rodziców zgłasza się do terapeutów integracji sensorycznej po pomoc, wsparcie i wskazówki. Dlaczego właściwie do nas przychodzą? Bo zachowania ich dzieci są trudne, niezrozumiałe i niepokojące. Często rodzice nie wiedzą, z czego to wszystko wynika. Jednocześnie ci sami rodzice otrzymują informacje zwrotne z przedszkola – okazuje się, że ich pociechy są za szybkie w działaniu, nie potrafią utrzymać odpowiedniego poziomu skupienia oraz zaczepiają innych. Chyba jednak najtrudniejszą dla rodzica jest ta sytuacja, kiedy słyszy, że jego dziecko bije, szczypie, gryzie, kopie lub popycha rówieśników. Na początku pojawia się więc myśl, że jest po prostu niegrzeczne i nieposłuszne. Jednak po chwili przychodzi refleksja, że może coś innego stoi za jego reakcjami. Warto zastanowić się nad tym, dlaczego niektóre dzieci zbyt dużo siły wykorzystują w zabawie czy w relacjach z innymi oraz jak można im w tym pomóc. Zastanowimy się także nad tym, co jest przyczyną tego stanu rzeczy.
W dzisiejszym skomplikowanym i wymagającym świecie dbanie o dobrostan dzieci i ich rodzin staje się priorytetem. W miarę jak zrozumienie różnorodnych potrzeb dzieci i młodzieży stale ewoluuje, tak samo muszą rozwijać się metody i podejścia terapeutyczne, aby sprostać tym wyzwaniom. Jednym z najbardziej obiecujących i efektywnych podejść do pracy na rzecz dziecka i jego rodziny jest interdyscyplinarna praca terapeutyczna, a nie tylko praca nad elementami związanymi z procesami przetwarzania sensorycznego.
Interocepcja to zdolność do rozumienia i odczuwania własnych emocji oraz stanów ciała. Wraz z kolejnymi fragmentami artykułu poruszymy temat zrozumienia czucia trzewnego w codziennym życiu i utrzymaniu dobrostanu.
Dane demograficzne GUS z 2021 r. wskazują, iż osoby powyżej 60. roku życia stanowią ok. 26% populacji ludności Polski. Według prognoz w 2050 r. ich udział zwiększy się do ponad 40%. Jednym z wyzwań, które wynika ze starzenia się społeczeństwa, jest konieczność zapewnienia seniorom odpowiedniej opieki. Holistyczne wsparcie, które poprawi jakość życia osób starszych, jest możliwe do osiągnięcia przez połączenie tradycyjnej opieki medycznej, pomocy socjalnej i terapii zajęciowej.
Wiele się zmieniło w podejściu do wychowywania dzieci i młodzieży w ciągu ostatnich lat. Rodzice, nauczyciele i pedagodzy mogą zaobserwować wiele zmian w kształceniu młodych pokoleń. Mam na myśli nie tylko te związane z aspektami prawnymi w edukacji, ale przede wszystkim większą świadomość rodziców i pedagogów; większą otwartość na problemy, z jakimi mogą się borykać młodzi ludzie, a co za tym idzie także więcej zaobserwowanych (zdiagnozowanych) zaburzeń intelektualnych. Bez wątpienia wiele powinno się jeszcze zmienić, by osoba z niepełnosprawnością intelektualną była przez ogół społeczeństwa traktowana jako wartościowy członek społeczności. Myślę jednak, że z roku na rok mamy do czynienia z coraz większą świadomością, że osoby z różnego rodzaju niepełnosprawnościami żyją wśród nas.
Różne obszary funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami stają się coraz częściej obiektem zainteresowania naukowców i specjalistów. Poza funkcjonowaniem fizycznym czy mechanizmom tworzenia się dysfunkcji powodującym niepełnosprawność, dużym zainteresowaniem cieszy się również społeczny obszar funkcjonowania osób z niepełnosprawnościami. W związku z tym coraz większą uwagę przykuwa się do tego, jak żyją osoby z niepełnosprawnościami, z jakimi barierami muszą się mierzyć i jakie oddziaływania mogą pomóc im w powrocie do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym. Jednym z tych oddziaływań jest szeroko rozumiana terapia zajęciowa. W poniższym artykule postaram się znaleźć odpowiedź na pytanie, jaki rodzaj terapii zajęciowej może skutecznie zwiększyć uczestnictwo osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym.
Każdy człowiek wykonuje codziennie mnóstwo czynności, które z pozoru wydają się być błahe i niewymagające zbyt dużego wysiłku. Wykonuje je niemal automatycznie i nie zastanawia się, ani nad tym, jak je wykonuje, ani w jakiej kolejności. Choć może czasami pojawia się refleksja: „Jak by to było, gdybym wykonywał/wykonywała je inaczej lub gdybym nie mógł/nie mogła ich wykonać w ogóle?" Są to czynności, których codzienna realizacja pozwala nam żyć i funkcjonować w społeczeństwie, tzw. czynności życia codziennego, nazywane w języku angielskim activities of daily living (w skrócie ADL). Umiejętności związane z ubieraniem się, jedzeniem czy higieną osobistą, dbałością o zdrowie mają dla każdego człowieka duże znaczenie. Wpływają na jego poczucie autonomii, samodzielności oraz na aktywne uczestnictwo w życiu społecznym, rówieśniczym i rodzinnym.
Spektrum autyzmu (ASD) jest neurologicznym zaburzeniem, które wpływa na zdolność osób do komunikacji, interakcji społecznych i nawiązywania relacji. W ostatnich latach rozwijające się technologie zaczęły odgrywać kluczową rolę w poprawie komunikacji i jakości życia osób ze spektrum autyzmu. Dzięki technologicznym innowacjom osoby z autyzmem mają teraz dostęp do narzędzi, które pomagają im wyrażać się i nawiązywać kontakt z otoczeniem w sposób bardziej efektywny.
Istnieje wiele badań potwierdzających, że kontakt z przyrodą może bardzo pozytywnie wpływać na stan fizyczny, psychiczny i społeczny wielu ludzi, w tym również osób w spektrum autyzmu. Z tego powodu coraz częściej wybieraną przez terapeutów i innych specjalistów metodą wspierania tradycyjnej terapii stają się zajęcia terapeutyczne z wykorzystaniem natury, roślinności oraz zwierząt.
Praca z osobami z niepełnosprawnością daje ogromną satysfakcję – tym większą, jeśli widzimy efekty swoich wysiłków i uśmiech na twarzy naszych uczniów. Na co dzień prowadzę zajęcia ogólnorozwojowe i treningi sztuk walki oraz kursy samoobrony w bardzo zróżnicowanych grupach. Nauczam zarówno przedszkolaków, jak i dzieci, młodzież, a nawet seniorów. Prowadzę kursy samoobrony dla kobiet i dzieci, a także inne kursy dla różnych grup zawodowych. Zawsze uważałem, że aktywność ruchowa jest potrzebna każdemu człowiekowi bez względu na jego wiek, płeć i predyspozycje fizyczne. Takie treningi powinny być tematycznie i fizycznie dostosowane do potrzeb i możliwości grupy docelowej.