W niniejszym artykule przyjrzymy się terapii akceptacji i zaangażowania (ACT) i przede wszystkim skupimy się na metodach pracy, praktycznych ćwiczeniach ukierunkowanych na rozwinięcie elastyczności psychologicznej w kontekście pracy z depresyjnym nastolatkiem z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Zaproponujemy sytuacje oraz techniki terapeutyczne, które będzie można z powodzeniem zaaranżować zarówno w warunkach gabinetowych, jak i domowych.
Dział: Metody terapii
Co to są zaburzenia więzi? Czy mamy aktualną wiedzę dotyczącą tego aspektu? Czy niepełnosprawność intelektualna lekkiego stopnia intensyfikuje objawy pozabezpiecznego przywiązania? Poniżej przedstawiam proponowane wskazania, formy pracy i oddziaływań psychoterapeutycznych poprawiających funkcjonowanie dziecka w obszarze emocjonalnym i relacji społecznych.
Dzieciom z zespołem Aspergera brak motywacji do nawiązywania kontaktów interpersonalnych, choć – jak wskazują wyniki badań – pojawia się u nich chęć tworzenia bliskich relacji. Holistyczne podejście do pomocy terapeutycznej, które uwzględnia zarówno wsparcie terapeutyczne dzieci, jak i ich rodziców, jest ważnym elementem do budowania więzi z innymi ludźmi. Jak je zorganizować i jakie są kluczowe elementy pracy?
Tematyka mutyzmu wybiórczego budzi coraz większe zainteresowanie specjalistów. Nadal trwa dyskusja, kto powinien prowadzić terapię i jaki sposób jest najlepszy. Jedni uważają, że jedyną słuszną formą pomocy są oddziaływania grupowe, drudzy, że indywidualne, a jeszcze inni, że logopedyczne. A jak jest naprawdę? O tym poniższy artykuł.
Współcześnie coraz częściej u dzieci diagnozuje się spektrum autyzmu. Liczba osób rozwijających się w tym wzorcu rozwojowym zwiększa się w szybkim tempie. Każdy nauczyciel, psycholog, pedagog, terapeuta prędzej czy później spotka na swojej ścieżce zawodowej co najmniej jedno dziecko z ASD. Warto poszukiwać i otwierać się na nowe, inne spojrzenia skutecznego wspierania tych osób, biorąc pod uwagę ich wzorzec rozwojowy. Dlaczego terapia skoncentrowana na rozwiązaniach tak dobrze sprawdza się w pracy z różnymi ludźmi, w tym z osobami ze spektrum autyzmu?
Czym jest outdoor education? Jak Leśne Przedszkola i Leśne Szkoły wykorzystują outdoor education do pracy terapeutycznej z dziećmi z ASD? Co takiego proponuje i jak działa outdoor education?
Generalizacja jest jednym z warunków skuteczności zajęć TUS oraz uznania, że zakończyły się one sukcesem. Celem wdrażania generalizacji jest dojście do etapu, kiedy kształtowane lub zmodyfikowane zachowania są prezentowane przez ucznia w różnych środowiskach oraz w obecności różnych osób, a nie tylko terapeuty. Jak to zrobić w praktyce?
Z autystycznej triady obejmującej trzy węzłowe obszary funkcjonowania, tj. zachowania społeczne, komunikacja oraz sztywne wzorce zachowania, zazwyczaj najwięcej nieprawidłowości występuje w obszarze społecznym. Osoby te mają ograniczoną zdolność tworzenia relacji z innymi ludźmi, uczestniczenia w interakcjach, rozpoznawania i nazywania emocji. Ogromne trudności sprawiają im sytuacje, w których trzeba poradzić sobie z emocjami – najczęściej negatywnymi. Co można zrobić, aby ta sprawiająca kłopoty emocjonalna rzeczywistość była dla osób z autyzmem bardziej przystępna? Jakie oddziaływania zastosować, aby rozbudować repertuar umiejętności, które w znacznym stopniu ułatwią funkcjonowanie podopiecznego w tej sferze życia?
Pierwszym krokiem do rozwijania umiejętności zrozumienia i nazywania emocji dziecka z niepełnosprawnościami jest wyraźne zauważenie przez jego opiekunów tego, że one są. Emocje można przyjąć słowami „Widzę, że jesteś smutny” albo „Widzę, że jesteś wkurzony”. To pierwszy, najważniejszy krok do tego, by emocje mogły zaistnieć w świadomości dziecka. Jest to też wyraz zaakceptowania czyjegoś stanu emocjonalnego. Niezależnie od tego, jaki ten stan jest, nazywając go, dajemy dziecku szansę na zaobserwowanie swoich emocji i zaakceptowanie siebie razem ze swoimi emocjami. Dlaczego jest to tak ważne i jak to zrobić?
Aby odnaleźć zachowanie zastępcze dla agresji u dziecka, należy przede wszystkim nawiązać z nim relację i zrozumieć podstawę jego zachowania. Jak to zrobić w praktyce? Jakie są kluczowe elementy w pracy z dzieckiem?
Antek ma 8 lat i jest wysoko funkcjonującą osobą ze spektrum autyzmu. Jednym słowem nikt z boku nie wie, że chłopiec ma jakieś trudności rozwojowe. Dopiero przy obserwacji, kiedy zachowuje się nietaktownie wobec innych osób, nie trzyma dystansu, mówi osobom dorosłym na ty i nie rozumie, że inni mogą inaczej myśleć, zastanawiamy się, co mu jest. Czy to złe wychowanie czy…? Co leży u podstaw Antka problemów? Obecnie jedna z teorii próbuje to wyjaśnić. Brak teorii umysłu, czyli tzw. ślepota umysłowa, może doprowadzać do innego spojrzenia na zachowania ludzi.
W niniejszym artykule zostaną przedstawione kryteria diagnostyczne depresji oraz wyraźne rozróżnienie jej przebiegu od przemijającego obniżonego nastroju. Ponadto przyjrzymy się mechanizmom powstawania zniekształconej triady poznawczej u nastolatków z ASD (Autism Spectrum Disorder) oraz ich zwiększonej podatności na nadwrażliwą interpretację sytuacji stresogennych. Na podstawie omówienia konkretnego przykładu pacjenta zostaną zaproponowane metody interwencji mających na celu aktywizację nastolatka oraz wyposażenie go w umiejętności sięgania po adaptacyjne strategie zaradcze w trudnych dla niego momentach.