W wielkim mieście, gdzie mieszkał cesarz, było bardzo wesoło; codziennie przyjeżdżało wielu cudzoziemców. Pewnego dnia przybyło tam dwóch oszustów, podali się za tkaczy i powiedzieli, że potrafią tkać najpiękniejsze materie, jakie sobie tylko można wymarzyć.
Dział: Metody terapii
Jak reagować na przejawy seksualności? Jak podejmować rozmowy na tematy seksualne? Jaką wiedzę przekazać małemu dziecku?
W jaki sposób można jeszcze pełniej odpowiedzieć na potrzeby podopiecznego z głęboką niepełnosprawnością sprzężoną? Odpowiedź niesie stymulacja bazalna, która oferuje szeroki wachlarz możliwości podniesienia jakości życia osób całkowicie zależnych.
Wspomniany w tytule „rejs” to czasem dosłownie podróż w nieznane z trzyosobową załogą na pokładzie: Pedagoga – jako kapitana, Psa – jako lekarza pokładowego albo doświadczonego sternika wyznaczającego kurs i najważniejszego – Pasażera – dziecka z głęboką niepełnosprawnością, odbiorcy terapii, dla którego taka podróż, jeśli w ogóle jest możliwa, może być jedną z najpiękniejszych przygód.
Przeczytaj czym się charakteryzuje dogoterapia.
„Muzyka jest uniwersalnym środkiem przekazu, metodą porozumiewania się. Jest mową bez słów, mową uczuć, specyficznym językiem, posługującym się niezliczonym bogactwem środków ekspresji, wyrażanych poprzez dźwięki” (Nordoff, Robbins 2008, s. 47).
Jak aktywizować osoby z głęboką, wieloraką niepełnosprawnością do realizowania wytworów? Co może motywować nas do osiągnięcia wyniku? Jak wykorzystać zasoby uczniów, którzy nie mają możliwości wykonania czynności od początku do końca w pełni samodzielnie?
Rozwój dziecka bywa obarczony licznymi wyzwaniami. Poszukujemy wtedy sposobów na ułatwienie komunikacji i wzrastania. Program „Senso Paka” wyrasta z potrzeby terapeutów i rodziców, by zapewnić możliwie najlepsze warunki. Uwzględnia wrażliwość uczestników, poziom rozwoju dziecka i świadomości dorosłego, a także ich aktualną kondycję. Jednocześnie jest obarczony ryzykiem, że szansa ta pozostanie niewykorzystana. Na czym polega to napięcie? Dlaczego mowa o ryzyku?
Komunikacja z osobami z głęboką, wieloraką niepełnosprawnością najczęściej jest przedsymboliczna, a jej wspieranie stanowi wyzwanie dla terapeutów. Paul Watzlawick, niemiecki psycholog, filozof i teoretyk komunikacji uważa, że już sama fizyczna obecność wystarczy do komunikacji, a w towarzystwie drugiego człowieka każde zachowanie jest komunikacyjne.
Współwystępowanie zaburzeń psychicznych u osób z NI wkraczających w dorosłość silnie oddziałuje na ich przystosowanie do niezależnego życia, czy na przystosowanie do miejsca pracy. Jak zatem pomóc? Jak poradzić sobie z trudnościami diagnostycznymi oraz jakie są możliwości interwencji?