Dział: Metody terapii

Zaburzenia SI mogą prowadzić do trudności ruchowych, emocjonalnych i społecznych udzieci. Jednym z kluczowych narzędzi zarówno diagnostycznych, jak i terapeutycznych w pracy z dziećmi z zaburzeniami SI jest palpacja – świadome, celowe stosowanie dotyku o różnej intensywności i charakterze. W artykule przedstawiamy, jak palpacja wpływa na dziecko w procesie diagnozy i terapii SI, z uwzględnieniem mechanizmów neurofizjologicznych, praktycznych technik oraz indywidualizacji podejścia terapeutycznego.

Ostatnio obserwuje się dość ciekawe zjawisko – dzieci mają dobry słuch, a jednak nie słyszą we właściwy sposób, mają problem ze zrozumieniem poleceń, nie reagują na kierowane do nich komunikaty. Wielu specjalistów zastanawia się, skąd biorą się wspominane wyżej trudności i w jaki sposób należy nad nimi pracować. Okazuje się, że przyczyn należy poszukiwać w zaburzeniach przetwarzania słuchowego. W tym artykule zastanowimy się, czym te zaburzenia są, jakie są ich przyczyny oraz jakie działania można podjąć, aby wspomóc dziecko i dać mu poczucie akceptacji i zrozumienia. 

Zajmowałam się ostatnio zagadnieniami wiedzy, budowania relacji oraz samodzielności, które uznaję za kluczowe filary w terapii integracji sensorycznej (SI) u dzieci z niepełnosprawnością ruchową. Jest to szeroki, lecz niezwykle istotny punkt wyjścia, pozwalający na dalsze rozwijanie tematu w kolejnych artykułach.

Alergie przewlekłe, obejmujące zarówno alergie wziewne, pokarmowe, jak i skórne, dotyczą około 40% populacji. Przewlekła alergia u dzieci nie jest wyłącznie problemem układu immunologicznego – ponieważ koreluje również na podstawowe, prymarne funkcje całego organizmu. Rozwój każdego dziecka i jego prawidłowe funkcjonowanie, w tym układu oddechowego, pokarmowego, a także skóry, może zostać zaburzony przez stałą ekspozycję na alergeny. Funkcje prymarne, takie jak oddychanie, połykanie, ssanie, żucie, mowa, motoryka – odgrywają kluczową rolę w harmonijnym przebiegu rozwoju człowieka.

W ciągu ostatnich kilkunastu lat świadomość społeczna dotycząca niepełnosprawności wzrosła. Wiele jeszcze powinno się zmienić w naszym kraju. Daleko nam do krajów Europy Zachodniej w sprawie technik rehabilitacji osób z niepełnosprawnością, ale myślę, że to, co jest najważniejsze, idzie w dobrą stronę. A najistotniejsza jest świadomość, wiedza, bo obawiamy się tego, czego nie znamy.

Czy zastanawialiście się kiedyś, co najszybciej wpływa na zmianę postawy/ nastawienia/emocji dziecka? Co może zadziałać i przynieść efekt prawie od razu? Co zrobić, by zestresowane, wystraszone czy zmęczone dziecko było gotowe do interakcji, zabawy i współpracy? Od stymulacji którego zmysłu warto rozpocząć terapię?

Osoby z niepełnosprawnością intelektualną to grupa, która z jednej strony jest narażona na cyfrowe wykluczenie, a z drugiej – gdy już korzysta z internetu – mierzy się z wieloma niebezpieczeństwami. Głównym determinantem takiego stanu rzeczy jest obniżenie funkcji intelektualnych, a co za tym idzie brak umiejętności obsługi urządzeń cyfrowych, brak zrozumienia zasad panujących w wirtualnym świecie lub też niedostrzeganie zagrożeń.

Rehabilitacja jest podstawowym narzędziem poprawienia jakości życia osób z niepełnosprawnością. Odpowiednio poprowadzona, zaplanowana i przygotowana pomaga podnieść jakość codziennego funkcjonowania, buduje pewność siebie, daje poczucie niezależności, a nawet wydłuża życie.