Dział: Metody terapii

Codzienne przetwarzanie napływających z otoczenia bodźców bywa trudne i obciążające dla wielu osób ze spektrum autyzmu. Ich nietypowa wrażliwość, szczególne zainteresowania sensoryczne bądź rozmaite zakłócenia w tym obszarze powodują, że wrażenia ze zmysłów są odczuwane inaczej niż u osoby o typowym rozwoju. To, jak przetwarzamy informacje, pozwala nam interpretować i rozumieć świat, w którym żyjemy. Nietypowo funkcjonujące zmysły znacząco wpływają na to, jak się czują i zachowują osoby ze spektrum autyzmu, mają zatem istotny wpływ na ich rozwój i życie.

Obcowanie z książką oraz szeroko rozumiane czytelnictwo zajmują znaczące miejsce w praktyce edukacyjno-wychowawczej. Utwory literackie, zarówno dla młodszych, jak i starszych, stanowią źródło wiedzy o otaczającym świecie, są narzędziem do rozwoju potencjału poznawczego, intelektu, kształtują osobowość, a także zaspokajają różnorodne potrzeby. Jakie zatem są założenia bajkoterapii?

Percepcja, uwaga, pamięć oraz kontrola poznawcza to jedne z podstawowych funkcji poznawczych, niezwykle istotnych w funkcjonowaniu człowieka. Warunkują one nabywanie nowych umiejętności, procesy uczenia się oraz radzenie sobie w sytuacjach życia codziennego. U osób z niepełnosprawnością intelektualną są one zaburzone, a rozwój funkcji poznawczych jest nieharmonijny. Jak możemy stymulować ich rozwój? 

Poniższy artykuł ma na celu zaprezentowanie działań wspierających integrację sensoryczną (SI), będących elementami tej terapii. Stanowi także bazę bezpiecznych ćwiczeń, jakie mogą być wykonywane z dzieckiem przez terapeutów i nauczycieli niebędących terapeutami SI, oraz inspirację do nowych, atrakcyjnych zadań i ćwiczeń dla specjalistów, którzy są terapeutami integracji sensorycznej.

Artykuł ma na celu przybliżenie indywidualnego systemu komunikacyjnego 15-letniego Norberta – niewidomego użytkownika alternatywnych i wspomagających metod komunikacji (AAC), jednocześnie podkreślając rolę zintegrowanych działań partnerów komunikacyjnych, jako warunku rozwijania systemu komunikacyjnego ucznia. Oparto się na tezie, że każda pojedyncza interakcja buduje nić systemu komunikacyjnego Norberta (Grycman, 2014, s. 17).

Podejście Emmi Pikler (1902–1984) posiada oddziaływanie głęboko terapeutyczne, mimo że nie zostało stworzone w tym celu. Praca oparta na relacji, byciu w kontakcie, zauważaniu komunikatów i sygnałów płynących od dziecka, czyli postawie, która powinna towarzyszyć wszystkim osobom pracującym z drugim człowiekiem, a tym bardziej każdej metodzie terapeutycznej, pedagogicznej i psychologicznej. Jakie są założenia i praktyczne zastosowanie omawianego podejścia?

Jak zorganizować edukację ucznia niemówiącego? Jak przygotować go do życia w społeczności lokalnej, do uczęszczania do lokalnej szkoły? Warto zajrzeć do The Bridge School. Tam wiedzą, jak to zrobić z sukcesem.

W zamierzchłych czasach opowiadana za pomocą słów. Później w formie pisemnej z pięknymi ilustracjami w tle. We współczesnych latach doczekała się również ekranizacji. Bajka. Pięć liter, które kryją w sobie morze emocji. Nie są to opowieści, gdzie każdy bohater jest prawy, a myśli nieskalane strachem. I w pewnym momencie sam już nie wiesz, czy to fikcja, czy jednak życie. Dokładnie tak myślą dzieci. Są jednak cechy, które znacząco odróżniają bajkę terapeutyczną od tych klasycznych, dobrze znanych nam z dzieciństwa. W tym przypadku wszystko zależy od głównego bohatera. Kubuś z odległej krainy o dziwacznej nazwie ma nie tylko podobne zainteresowania, ale i zmaga się z tym samym problemem, co słuchacz. Jest też mieszkający w kolorowym lesie wesoły skrzat. Lubi on tańczyć, śpiewać i skakać na skakance, ale gdy przychodzi noc, płacze ze strachu, widząc dziwne stworki na drzewach. I tak właśnie, to, co miało być jedynie wymyśloną przez autorkę opowiastką, staje się prawdziwą historią. To nic innego, jak porównanie społeczne, które w rezultacie krok, po kroku ma pokazać dziecku, że istnieje rozwiązanie problemu.