Dział: Metody terapii

Podejście Emmi Pikler (1902–1984) posiada oddziaływanie głęboko terapeutyczne, mimo że nie zostało stworzone w tym celu. Praca oparta na relacji, byciu w kontakcie, zauważaniu komunikatów i sygnałów płynących od dziecka, czyli postawie, która powinna towarzyszyć wszystkim osobom pracującym z drugim człowiekiem, a tym bardziej każdej metodzie terapeutycznej, pedagogicznej i psychologicznej. Jakie są założenia i praktyczne zastosowanie omawianego podejścia?

Jak zorganizować edukację ucznia niemówiącego? Jak przygotować go do życia w społeczności lokalnej, do uczęszczania do lokalnej szkoły? Warto zajrzeć do The Bridge School. Tam wiedzą, jak to zrobić z sukcesem.

W zamierzchłych czasach opowiadana za pomocą słów. Później w formie pisemnej z pięknymi ilustracjami w tle. We współczesnych latach doczekała się również ekranizacji. Bajka. Pięć liter, które kryją w sobie morze emocji. Nie są to opowieści, gdzie każdy bohater jest prawy, a myśli nieskalane strachem. I w pewnym momencie sam już nie wiesz, czy to fikcja, czy jednak życie. Dokładnie tak myślą dzieci. Są jednak cechy, które znacząco odróżniają bajkę terapeutyczną od tych klasycznych, dobrze znanych nam z dzieciństwa. W tym przypadku wszystko zależy od głównego bohatera. Kubuś z odległej krainy o dziwacznej nazwie ma nie tylko podobne zainteresowania, ale i zmaga się z tym samym problemem, co słuchacz. Jest też mieszkający w kolorowym lesie wesoły skrzat. Lubi on tańczyć, śpiewać i skakać na skakance, ale gdy przychodzi noc, płacze ze strachu, widząc dziwne stworki na drzewach. I tak właśnie, to, co miało być jedynie wymyśloną przez autorkę opowiastką, staje się prawdziwą historią. To nic innego, jak porównanie społeczne, które w rezultacie krok, po kroku ma pokazać dziecku, że istnieje rozwiązanie problemu.

Podstawą każdej terapii i nauczania jest dobra komunikacja. Szczególnego wsparcia w tym obszarze potrzebują osoby z głęboką wieloraką niepełnosprawnością. Ograniczone możliwości poznawcze, motoryczne i sensoryczne stanowią bowiem dużą barierę. Jak budować komunikację, aby była szansą na podmiotowość, na realizowanie podstawowych potrzeb oraz rozwój? Jakie są jej kluczowe elementy?

Charakterystyka poszczególnych sfer rozwojowych typowych dla dziecka z niepełnosprawnością intelektualną (NI) pozwala na określenie wstępnych wymagań w stosunku do dziecka w procesie terapeutycznym. Opracowując zakres działań, uwzględnić należy aspekt funkcjonalny uczonych umiejętności, ze szczególnym podkreśleniem mocnych stron i zainteresowań dziecka. Jak to zrobić?

Jakieś 10 lat temu zostałam poproszona o superwizję w pewnym dużym Ośrodku Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczym (OREW) z powodu nasilonych zachowań trudnych niektórych uczniów. Dzięki temu spotkaniu odkryłam zupełnie nowy obszar doświadczeń zawodowych. Obszar, który stał się moją drogą, pasją i, jak dotychczas, największym wyzwaniem. Przedstawię wyniki badań pilotażowych, które pokazują odpowiedź na pytanie zadane w tytule.

Muzyka pozwala nam usłyszeć to, co wspólne i zrozumiałe – naszą wewnętrzną i komunikatywną muzykalność. Artykuł zawiera przykłady sesji muzykoterapii prowadzonej w duchu podejścia Nordoff Robbins, które ukazują rolę zespołowego tworzenia muzyki w społecznej integracji.

Dzieci z autyzmem (ASD, autism spectrum disorder) i zespołem Aspergera rodzą się bez społecznego „systemu nawigacji” umożliwiającego adekwatne funkcjonowanie w otaczającej rzeczywistości. Nie rozumieją konwencji społecznych, mają problemy z obraniem właściwego kierunku w relacji międzyludzkiej. Wymaga się od nich, by poruszały się w świecie rządzonym przez niepisane zasady, które my rozumiemy intuicyjnie, a one muszą uczyć się ich tak, jak my uczymy się matematyki.